Sander Bink
Back with a bang: de meesterlijke vergeten kunst van Otto Verhagen.
Het spijt me, sorry, ik zal het niet meer doen. Ik heb vooral de laatste twee jaar enorm retorisch en voornamelijk voor mijn eigen talig kinderachtig plezier zitten jengelen dat ik zo zielig en eenzaam was en dat iedereen me negeerde en daardoor is dat ook gebeurd: iedereen hééft me genegeerd en ik ben zielig […]
Van en over De Nerée’s portret van General von Meissner uit 1908
Bij de aanstaande veiling van Bubb Kuyper gaat een tekening van Carel (of Karel) de Nerée onder de hamer. Misschien zag u, liefhebber zijnde, het alreeds en dan weet u ook, kennerschap vloeit immers doorgaans voort uit liefhebberij, dat dit een heel bijzonder werk is. Elk werk van De Nerée is, gezien de verregaande zeldzaamheid, […]
Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven
Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis […]
Over het onvindbare (pornografische?) boek om den brode van De Nerée.
Zoals de trouwe lezertjes weten werk ik gestaag aan een volwaardige biografie van de Nederlands beeldend kunstenaar Carel (of Karel) de Nerée tot Babberich. Alhoewel, trouwe lezers? Wordt dit blog eigenlijk nog gelezen? Hoort u mij? In een door en door zielige poging aandacht te trekken heb ik op Tzum de hele negentiende-eeuwse Nederlandse literatuur […]
Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen
De meest avant-gardistische kunstenaar van de Nederlandse kunst van de jaren 1890 is waarschijnlijk Johan Thorn Prikker. Avant-gardistisch gebruik ik hier gewoon in de niet al te ingewikkelde zin van het woord: eigenzinnig, niet erg toegankelijk voor ‘het grote publiek’, in zijn eigen land al snel vergeten en dat soort zaken. Zijn werk was in […]
‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)
Boeken zijn leuk en zeldzame en vreemde antiquarische boeken al helemaal. Misschien een beetje een open deur, maar ik benadruk het nog maar even voor mijn vele fans die misschien door het geweeklaag hier over de ondergang van de Nederlandse cultuur de bomen en het bos niet meer zien. Uw favoriete studeerkamerdecadent was immers geruime […]
Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902
Nu dat Elisabeth Leijnse het fin de siècle weer helemaal AKOfähig heeft gemaakt met haar succesvolle dubbelbiografie Cécile en Elsa. Strijdbare freules en Hilda van Suylenburg de favoriete roman is geworden van zowel Arjan Peters als Bas Heijne gaat zij helemaal los en stort zich op Maeterlinck, in een meer dan prijzenswaardige poging deze moeilijke […]
Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller
Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere […]
Over literaire abortus en Mooie vrouwen, gans naakt en gesluierd op een sofa.
In De Volkskrant van dit weekend schrijft ene Rutger Lemm over de lasten van schrijverschap en vaderschap. Enorm prangende en belangrijke kwestie en het is maar goed dat de courant hier zoveel aandacht aan besteed terwijl de wereld ten onder gaat. Nu ben ik noch schrijver noch vader en weet er niks van, weet enkel […]
Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.
‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’, zegt mijn buurman altijd. ‘Doe wat je wilt zal wet zijn’ zei Aleister Crowley. En met die laatste was ik, meer dan met mijn buurman, weer een beetje bezig naar aanleiding van het eind 2016 verschenen, doch eerst nu door mij gelezen, Occult Paris: the Lost […]
