Nico Weber Something happened on the day I died

‘Something happened on the day I died.’ David Bowie Blackstar Door schemerige, licht gebogen gangen de duisternis nog verder tegemoet. Met standbeelden van goden aan weerszijden, gesloten deuren in een zwarte gloed. Door hoge vensters schijnt de maan te midden van sterrentekens en kometenstaarten. Gewelven die, al is er geen geluid, een echo galmen, voor- … Lees verder “Nico Weber Something happened on the day I died

Ontluikend dichterschap. Autobiographische Einzelheiten

toen in Berlijn nog muren stonden Folge 1 Mijn moeder zei: ’Vannacht ga ik naar buiten. Als jij je ogen sluit, word ik een ster: die Königin der Träume, zielsverlangen. Mijn licht schijnt stralend over je gezicht.’ Ze kuste me, sloot zingend de gordijnen, ging naar beneden als de Duitse Zon. Een traan liep in … Lees verder “Ontluikend dichterschap. Autobiographische Einzelheiten”

Drive-In Saturday

 Drive in Saturday voor Marco Net na het voorjaar was je weer terug. Je haar gegroeid. Je tengere postuur iets langer dan ik me herinnerde. Je stond te ruiken aan de bloemen. Ik keek met een gevoel of het verboden was jou daar te zien — en wat ik zag mij niet ontroeren mocht. Nico … Lees verder Drive-In Saturday

Te dien dage dronken Rimbaud en Verlaine…

Te dien dage dronken Rimbaud en Verlaine uit kleine en ernstig-glinsterende bokalen van Absint, die waren de glinsteringen van kristallen en heldere starrenachten… uit der fiolen licht geschonken. Op den achterhof geroes van stemmen en ene melodie die bleef zingen meê en het geroes deed zwijgen, maar meêzong in duisterende stegen, donkerend onder  starrehelderen nanacht, … Lees verder Te dien dage dronken Rimbaud en Verlaine…

‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.

Boeken leg ik nooit op de schenktafel, ook geen boek dat per ongeluk in de top 10 is terechtgekomen, om daarmee van een actuele en contemporaine houding te getuigen: kijk mij toch eens! Tommy Wieringa! Zeker geen echte boeken, want voor men het weet valt er een scheut absint over. En hoe zou dit antiquarisch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.”

‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.

 Is bibliofilie te genezen? Een boek is niet eetbaar, men kan er niet mee rijden, telefoneren, of er zich in erotisch opzicht lichamelijk mee verenigen. Alle dingen die met een boek onmogelijk zijn, teveel om op te noemen. Maar wat dan? Als een boek zo mooi is, het bezit (en geld) waard, blijft het toch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.”

‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 1.

Aan het begin van mijn leerjaren was ik er stellig van overtuigd archeoloog te worden. Liefst meteen. Voor een dergelijke studie had ik dan na de HBS nog een cursus moeten volgen die toegang gaf tot universitair onderwijs. Op die HBS was ik, na een basisjaar, terecht gekomen, met als alternatief het gymnasium. De keuze … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 1.”

De Omerta van Woudenberg

2008: de nooit gebeurde dingen indachtig Het dorp, de hoofdweg ingelopen naar de kerk, het was niet eens op zondagochtend, gevuld met vreugd’. O Heere laat ons zwijgen van jongens. Hooguit eén kon er mee door. Er was een ruit gesneuveld. Bij een hoeve, een kind te vondeling gelegd in hooi. Ook hier was het … Lees verder “De Omerta van Woudenberg”

Landing

Bij Het vliegenboek van Jeroen Brouwers. Na een vlucht uit cirkelknopen en door lussen kwam hij op mijn papier terecht. Boven op de woorden die ik schreef, argeloos naar waarden zoekend.   Over de slag die ik had willen slaan, verborgen aanzet in de zinnen, nam hij de ruimte van mijn handschrift, schoksgewijze: regels, punten, … Lees verder Landing

Der dingen ziel

Bij het verschijnen van de Couperusbiografie door Rémon van Gemeren. Im wunderschönen Monat Mai Bij vijven valt het licht door een defecte luxaflexlamel in een strook op de matglazen kelk van een Ikealamp. Het duurt niet lang, de zon verschuift. Daarmee blijf ik achter in het donker. Aardewerk ‘My Prussian-blue electric clocks’ – Procol Harum. … Lees verder Der dingen ziel