Nederlandse literatuur
Liefde is bescherming: van en over Couperus en Gorters Verzen 1890.
Liefde is bescherming. Zij dacht dat, zo zij liefhad, zij beschermen zou, zij hèm beschermen zou, voor het Leven, het Noodlot en zichzelf. Want liefde was haar het afsmekende gebed: het Noodlot zou niet durven verpletteren, een, die werd bemind… Dit zijn de mooiste drie zinnen uit de hele Nederlandse literatuur. De passages over de […]
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.
Boeken leg ik nooit op de schenktafel, ook geen boek dat per ongeluk in de top 10 is terechtgekomen, om daarmee van een actuele en contemporaine houding te getuigen: kijk mij toch eens! Tommy Wieringa! Zeker geen echte boeken, want voor men het weet valt er een scheut absint over. En hoe zou dit antiquarisch […]
In Memoriam Menno Wigman
Voor het eerst tik ik zonder enige vorm van retoriek of ongein, in tranen, denkend aan de dood, in de avond. Menno Wigman is dood. Fuck dude, fuckin’ fuck! Ik schakel nu niet over naar een klinische analyse van het zwartromantische-decadente gehalte van zijn oeuvre of wat ook. Het gaat om de mens Menno Wigman. […]
Verschenen: Rondom Couperus 3 – Vlindertje (1901).
~Persbericht ~ Na de femme fatale Fokel en de feministische Hilda van Suylenburg is de hoofdpersoon van het derde deel van de reeks Rondom Couperus de femme fragile Ellie van Taats, alias ‘Vlindertje’. Henri Borels in 1901 verschenen gelijknamige roman [die hier al eens ter sprake kwam, red.] is een over the top versie van […]
Ja, dood was ze, eindelijk dan, eindelijk dood!: Een verhaal van Borel met tekeningen van De Nerée
In februari 1900 verscheen in De gids het verhaal ‘De laatste incarnatie’ van Henri Borel. Het werd in het voorjaar van 1901 als titelverhaal van Borels verhalenbundel in boekvorm uitgegeven. Het is een door en door ziek, decadent en ‘fout’ verhaal over een Japanse hoer die enkel ter decoratie dient voor twee Westerse blanke heren […]
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.
Is bibliofilie te genezen? Een boek is niet eetbaar, men kan er niet mee rijden, telefoneren, of er zich in erotisch opzicht lichamelijk mee verenigen. Alle dingen die met een boek onmogelijk zijn, teveel om op te noemen. Maar wat dan? Als een boek zo mooi is, het bezit (en geld) waard, blijft het toch […]
Over militair proza en onverfijnden als generaal Van Heutsz
Er waren dus ook andere mannen. Niet de hyperindividuele zielkijkers die hun innigste teerheid op papier wisten te brengen. Andere, niet zo verfijnde mannen die zich aangetrokken voelden door de Atjeh-oorlog en die een Militaire Willemsorde wilden. In haar roman Roem uit 1895 laat Anna de Savornin Lohman een van die mannen aan het woord: […]
Van en over mijzelf en de anderen en over een onbekende tekst over Louis Couperus.
Als een kunstmatige bloem mooier is dan een natuurlijke bloem dan zouden ‘wij van rond 1900′ schuldig kunnen worden bevonden aan het volgen van dit ‘decadent’ aesthetisch credo. Wij zijn immers zo kunstmatig als maar kan: niet alleen is todos nada, alle kunst is werkelijk nutteloos en alles is kunstmatig hier. Nu ja, alles wat […]
Van en over de melancholieke Mauve-ontroering van Mela uit 1901.
Gaat u wel eens naar een schilderijen- tentoonstelling in het museum? Voor het gemak ga ik er vanuit dat het antwoord ‘ja’ is. In dat geval bent u wellicht wel eens geroerd geweest, plots voor een schilderij tot stilstaand komend en, u kennende, prevelde u niet veel meer dan de gebruikelijke clichés: ‘die kleuren…’, ‘knap […]
Over fictieve Carels en Karels en Van Meerkerks De Starrenborg (1906)
Zoals de trouwe lezers weten heb ik van alles last. Ik heb last van immense verveling, van jaren geleden per ongeluk in de wij-vorm te zijn gaan schrijven, last van een heftige absintverslaving, last van u en alle andere burgermensen en, als De Nerée-biograaf heb ik ernstig last van overal-De Nerée-zien. En u hebt natuurlijk […]
