Beeldende kunst
Van en over De Nerée’s portret van General von Meissner uit 1908
Bij de aanstaande veiling van Bubb Kuyper gaat een tekening van Carel (of Karel) de Nerée onder de hamer. Misschien zag u, liefhebber zijnde, het alreeds en dan weet u ook, kennerschap vloeit immers doorgaans voort uit liefhebberij, dat dit een heel bijzonder werk is. Elk werk van De Nerée is, gezien de verregaande zeldzaamheid, […]
Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven
Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis […]
Over het onvindbare (pornografische?) boek om den brode van De Nerée.
Zoals de trouwe lezertjes weten werk ik gestaag aan een volwaardige biografie van de Nederlands beeldend kunstenaar Carel (of Karel) de Nerée tot Babberich. Alhoewel, trouwe lezers? Wordt dit blog eigenlijk nog gelezen? Hoort u mij? In een door en door zielige poging aandacht te trekken heb ik op Tzum de hele negentiende-eeuwse Nederlandse literatuur […]
Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen
De meest avant-gardistische kunstenaar van de Nederlandse kunst van de jaren 1890 is waarschijnlijk Johan Thorn Prikker. Avant-gardistisch gebruik ik hier gewoon in de niet al te ingewikkelde zin van het woord: eigenzinnig, niet erg toegankelijk voor ‘het grote publiek’, in zijn eigen land al snel vergeten en dat soort zaken. Zijn werk was in […]
Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902
Nu dat Elisabeth Leijnse het fin de siècle weer helemaal AKOfähig heeft gemaakt met haar succesvolle dubbelbiografie Cécile en Elsa. Strijdbare freules en Hilda van Suylenburg de favoriete roman is geworden van zowel Arjan Peters als Bas Heijne gaat zij helemaal los en stort zich op Maeterlinck, in een meer dan prijzenswaardige poging deze moeilijke […]
Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller
Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere […]
Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.
‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’, zegt mijn buurman altijd. ‘Doe wat je wilt zal wet zijn’ zei Aleister Crowley. En met die laatste was ik, meer dan met mijn buurman, weer een beetje bezig naar aanleiding van het eind 2016 verschenen, doch eerst nu door mij gelezen, Occult Paris: the Lost […]
Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.
Ik zei [=schreef] het al eerder maar alles is niks, ijdelheid en najagen van wind en dat is de reden voor mijn nu al legendarische studeerkamerdecadentie. Oblomov, who the fuck is Oblomov? Ik lig de hele dag in bed, katerig van de absint, een beetje Users-singletjes te draaien en, dit vloeit voort uit het voorgaande, […]
Een maniak met een slecht geweten: Odilon Redon in de Kunstkring en in Kröller-Müller
In het Kröller-Müller Museum is onlangs een grote tentoonstelling over Odilon Redon geopend: very nice! Samen met Rops, Vallotton, Toorop en Schiele een van mijn favorietste rond1900-kunstenaars ever. Van zijn totaal bizarre en surrealistische werk kunnen wij hier op het rond1900-hoofdkantoor maar geen genoeg krijgen. Helaas is bijvoorbeeld een oorspronkelijk ets of litho van Redon buiten […]
Van en over het volstrekt vergeten Kleine kruis van zwarte steen en het vermoorde kind van Georges de Feure uit 1895.
Ver, ver weg van hier, in het barre deprimerende land der Nederlandse canonieke letterenstudies verscheen onlangs Van Constantijntje tot Tonio. Het dode kind in de Nederlandse literatuur. U begrijpt dat ik er niet over peins om mijn Vergilius en Proust opzij te leggen voor studies waarin ruw literair gemeen als Vondel, Tollens en Van der […]
