Beeldende kunst
Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.
In de reeks ‘Gedichten voor…’ schrijf ik geen rijmpjes voor u, dat kan ik niet en houd ook helemaal niet van poëzie, maar worden gedichten gewijd aan als het even kan de modernste kunstenaars van rond 1900 gedocumenteerd. Enkel en alleen om u en de kunstgeschiedenis te dienen. Het mooiste zijn natuurlijk de gedichten gewijd […]
Karel de Nerée Il y a la chute grande (1900-’01)
De val is eindeloos Het eeuwig dode De begraven ondergang Van eindeloze tijden. Mijn ziel is de vonk Essentie aller vonken De eeuwige hostie Waaruit mijn handen Godvrezend gevouwen Teer leven bevrijden Door de dorre val Van verstilde tijden. Mijn ziel is een vonk Een vergulde vonk Aanbeden Door mijn bleke handen Heilig bleek Als […]
Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga
Daar zijn we weer, hello, hello, I’m back again. Ik heb besloten rond1900 toch weer aan te slingeren of beter gezegd, er zelf weer voor te schrijven, de site bestond immers gewoon nog. Niet omdat ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ of omdat ik niet zonder kon, maar gewoon omdat het toch wel […]
‘Eenmaal, andermaal…!’ – Album Amicorum Marie Thorbecke, 1860
Bij het Amsterdamse veilinghuis Zwiggelaar wordt op dinsdag 5 december een heel bijzonder Album Amicorum geveild, namelijk dat van de dochter van de beroemde liberale politicus Thorbecke: Marie Thorbecke (1845-1929). Album Amicorum Marie Thorbecke, dochter van de grote staatsman, 1860-1868- Album [Amicorum] Marie Thorbecke, 1860 – circa 1868, 46 bladen in geornamenteerd linnen boekfacsimile-omslag met […]
Van en over de melancholieke Mauve-ontroering van Mela uit 1901.
Gaat u wel eens naar een schilderijen- tentoonstelling in het museum? Voor het gemak ga ik er vanuit dat het antwoord ‘ja’ is. In dat geval bent u wellicht wel eens geroerd geweest, plots voor een schilderij tot stilstaand komend en, u kennende, prevelde u niet veel meer dan de gebruikelijke clichés: ‘die kleuren…’, ‘knap […]
Over fictieve Carels en Karels en Van Meerkerks De Starrenborg (1906)
Zoals de trouwe lezers weten heb ik van alles last. Ik heb last van immense verveling, van jaren geleden per ongeluk in de wij-vorm te zijn gaan schrijven, last van een heftige absintverslaving, last van u en alle andere burgermensen en, als De Nerée-biograaf heb ik ernstig last van overal-De Nerée-zien. En u hebt natuurlijk […]
Lieve, lieve Claartje: Een brief van De Nerée aan zijn Couperiaanse Muze
Lieve, lieve lezer. Onze liefde voor u is eindeloos, ja sterker dan de dood. Waarom? Omdat u de referentie naar zeker beroemd en waanzinnig mooie conte cruel in voorgaande zin er direct uitpikt, puur ter uwe esthetisch genoegen. Details betreffende de kunsten en de letteren uit het fin de siècle, u lust er wel absinthpap […]
Van, over en uit het ongepubliceerde dagboek van een Couperusbiograaf
Oververfijnde lezeressen en lezers, duidt u het ons niet euvel dat we u niet elke dag een Jean Lorrain-vertaling, een vergeten Van Gogh-vernoeming of een verdwenen pornografisch romannetje voorschotelen. Zelfs wij, Neerlands laatste der decadenten, worden wel eens geroepen door het ruw gemeen-banale van wat doorgaat voor het werkelijke leven. Gelukkig bestaat dat werkelijke leven […]
Zomer’s kleuren: Een onbekend gedicht voor Constance de Nerée uit 1913.
‘Ut pictura poesis. Hoe staat u daar eigenlijk tegenover, heer Bink?’, vroeg het kassameisje bij de Aldi ons gisterochtend. Welnu, aangezien wij als decadente drop-outs niet veel verder zijn gekomen dan de middelbare school, moesten wij wel even opzoeken wat dat betekent en wie Horatius ook al weer was. Oh, dát, ja, leuk! Ja, dat […]
Van en over een uitzonderlijke decadente oproep.
Dames, heren, alsmede burgers en buitenlui, proletariërs en aristocraten, welkom bij ons 573ste rond1900-bericht. Een bericht dat een volstrekte uitzondering gaat zijn, aangezien het ‘persoonlijk’ wordt. We know, het is iets verschrikkelijks, en we zullen het hierna hopelijk nimmer meer doen. We schakelen zelfs even over van de majesteitelijke-decadente pluraal naar de ik-vorm die het […]
