Maand: april 2012

Populaire prenten uit het fin de siècle

“Niemand besteedt nog aandacht aan iets anders dan prenten, het is een rage, de jonge generatie maakt niet anders meer,” zo schreef impressionist Camille Pissarro in 1897. Rond 1900 vervaagde de grens tussen de ‘hoge’ schilderkunst en de ‘lage’ prentkunst, en het grote publiek maakte door de vele affiches op straat al kennis met het nieuwste in de kunst. Grafiek was niet langer een reproductie van een schilderij, maar werd uitgeroepen tot een op zichzelf staand kunstgenre. […]

“Niemand besteedt nog aandacht aan iets anders dan prenten, het is een rage, de jonge generatie maakt niet anders meer,” zo schreef impressionist Camille Pissarro in 1897. Rond 1900 vervaagde de grens tussen de ‘hoge’ schilderkunst en de ‘lage’ prentkunst, en het grote publiek maakte door de vele affiches op straat al kennis met het nieuwste in de kunst. Grafiek was niet langer een reproductie van een schilderij, maar werd uitgeroepen tot een op zichzelf staand kunstgenre. […]

Nieuwe uitgaven Dedalus

De welbekende, aan de meer cutting edge en decadente literatuur gewijde Engelse uitgever Dedalus kondigt op haar vernieuwde website enkele fraaie nieuwe uitgaven aan: een nieuwe vertaling van Herman Bangs Ida Brandt (1896);  een nieuwe vertaling van J.K. Huysmans’ tweede roman Les Soeurs Vatards (1879); de bundel Alves and Co and other stories van Eca de Queiroz … Lees verder “Nieuwe uitgaven Dedalus”

Een studentikoze anekdote over Louis Couperus

Vlak na het overlijden van Louis Couperus stelde zijn biograaf in spé Henri van Booven en zijn jeugdvriend Frans Netscher een plakboek samen over de auteur. Eén aardig krantenknipsel daaruit bevestigt weer eens de reputatie van Couperus als clowneske fat. […]

Vlak na het overlijden van Louis Couperus stelde zijn biograaf in spé Henri van Booven en zijn jeugdvriend Frans Netscher een plakboek samen over de auteur. Eén aardig krantenknipsel daaruit bevestigt weer eens de reputatie van Couperus als clowneske fat. […]

Filmbeelden Parijse Wereldtentoonstelling van 1900

‘Great shots of the pavilions along the Seine, and the escalator. Whatever the quality, these views still strike me as miraculous for the brief impression they give of the exposition as a living event. Oscar Wilde enjoyed his last summer with these teeming crowds. He may be there somewhere among the top hats and parasols’: bericht over en link naar filmbeelden van de Parijse Wereldtentoonstelling van 1900 op het altijd lezenswaardige grafische blog van John Coulthart.

‘Great shots of the pavilions along the Seine, and the escalator. Whatever the quality, these views still strike me as miraculous for the brief impression they give of the exposition as a living event. Oscar Wilde enjoyed his last summer with these teeming crowds. He may be there somewhere among the top hats and parasols’: bericht over en link naar filmbeelden van de Parijse Wereldtentoonstelling van 1900 op het altijd lezenswaardige grafische blog van John Coulthart.

Een obscuur en extatisch gedicht uit 1894

Een literaire jeugdzonde van waarschijnlijk één of andere hoge Haagse ambtenaar. Van extaze naar verzekeringen: ‘Extazen sterven in verten weg als ’t wel en wee uit ’t sprookje, dat we als kindren ’t liefste lazen…’

Een literaire jeugdzonde van waarschijnlijk één of andere hoge Haagse ambtenaar. Van extaze naar verzekeringen: ‘Extazen sterven in verten weg als ’t wel en wee uit ’t sprookje, dat we als kindren ’t liefste lazen…’

UItverkoop bij De Slegte

Heden is het voorraaduitverkoop bij de hoofdstedelijke De Slegte, vanwege de aanstaande fusering met Scheltema. Er is weinig rond1900-gerelateerds te vinden, maar na even zoeken vindt u voor 2,50 euro een exemplaar van Ruud Vermeers biografie van een van de grootste en fascinerendste charlatans uit het fin-de-siècle: Aleister Crowley.

Heden is het voorraaduitverkoop bij de hoofdstedelijke De Slegte, vanwege de aanstaande fusering met Scheltema. Er is weinig rond1900-gerelateerds te vinden, maar na even zoeken vindt u voor 2,50 euro een exemplaar van Ruud Vermeers biografie van een van de grootste en fascinerendste charlatans uit het fin-de-siècle: Aleister Crowley.

Marie Corelli’s ‘waarschuwing’ tegen de Groene Fee

‘The Sorrows of Satan’ smaakte naar méér Marie Corelli (1855-1924). Haar ‘Wormwood: A Drama of Paris’ (1890), dat deels op de Jack the Ripper-moorden uit 1888 gebaseerd zou zijn, wordt wel beschouwd als ‘proto-modernistisch’ en dat is zo gek nog niet. Het vertelperspectief is zodanig subjectief dat de waarneming van de verhaalde werkelijkheid volstrekt door dat perspectief bepaald wordt. Een nieuw literair procedé waarvan inderdaad rond 1890 op het klassieke modernisme van Marcel Proust en James Joyce anticiperende voorlopers als eersten voorzichtig gebruik zouden maken. […]

‘The Sorrows of Satan’ smaakte naar méér Marie Corelli (1855-1924). Haar ‘Wormwood: A Drama of Paris’ (1890), dat deels op de Jack the Ripper-moorden uit 1888 gebaseerd zou zijn, wordt wel beschouwd als ‘proto-modernistisch’ en dat is zo gek nog niet. Het vertelperspectief is zodanig subjectief dat de waarneming van de verhaalde werkelijkheid volstrekt door dat perspectief bepaald wordt. Een nieuw literair procedé waarvan inderdaad rond 1890 op het klassieke modernisme van Marcel Proust en James Joyce anticiperende voorlopers als eersten voorzichtig gebruik zouden maken. […]

Vrienden van het Nederlands Tegelmuseum Otterlo over Georg Sturm

In het Jaarboek over 2011 van de Vrienden van het Nederlands Tegelmuseum Otterlo staat een interessant artikel van Rob Delvigne en Frans Landzaat over George Sturm, de ontwerper naast een van Nederlands beroemdste architecten uit het fin-de-siècle, Pierre Cuypers: ‘Georg Sturm (Wenen 1855–Wageningen 1923) werd in 1882 leraar aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid in Amsterdam. De school was gehuisvest in het Rijksmuseum in aanbouw. Het Rijksmuseum werd rijkelijk gedecoreerd met tegeltableaus. De ontwerpen voor de tegels aan de buitenmuren en voor de wandschilderingen binnenin werden door Sturm gemaakt, in nauwe samenwerking met de architect P.J.H. Cuypers. De historische taferelen zijn in de toenmaals moderne stijl aangebracht: decoratief en tweedimensionaal. De tegeltableaus aan de voorkant beelden de voornaamste kunst-steden van Nederland af, in de vorm van wapendragers. De wapendrager werd eind negentiende eeuw een geliefde voorstelling op tegels en schilderingen. Sturm werd in deze tijd bij veel prestigieuze projecten betrokken zoals bij het Centraal Station van Amsterdam, ook van de hand van Cuypers. Het borduurwerk in de Gouden Koets (1898) is eveneens door Sturm ontworpen.’ Het Jaarboek is hier te bestellen.

In het Jaarboek over 2011 van de Vrienden van het Nederlands Tegelmuseum Otterlo staat een interessant artikel van Rob Delvigne en Frans Landzaat over George Sturm, de ontwerper naast een van Nederlands beroemdste architecten uit het fin-de-siècle, Pierre Cuypers: ‘Georg Sturm (Wenen 1855–Wageningen 1923) werd in 1882 leraar aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid in Amsterdam. De school was gehuisvest in het Rijksmuseum in aanbouw. Het Rijksmuseum werd rijkelijk gedecoreerd met tegeltableaus. De ontwerpen voor de tegels aan de buitenmuren en voor de wandschilderingen binnenin werden door Sturm gemaakt, in nauwe samenwerking met de architect P.J.H. Cuypers. De historische taferelen zijn in de toenmaals moderne stijl aangebracht: decoratief en tweedimensionaal. De tegeltableaus aan de voorkant beelden de voornaamste kunst-steden van Nederland af, in de vorm van wapendragers. De wapendrager werd eind negentiende eeuw een geliefde voorstelling op tegels en schilderingen. Sturm werd in deze tijd bij veel prestigieuze projecten betrokken zoals bij het Centraal Station van Amsterdam, ook van de hand van Cuypers. Het borduurwerk in de Gouden Koets (1898) is eveneens door Sturm ontworpen.’ Het Jaarboek is hier te bestellen.