Leve de Koning(in)! Vandaag lijkt mij — uiteraard geheel objectief, want ondergetekende is zoals het de ware studeerkamerestheet betaamd uiteraard apolitiek — de dag om van het, dankzij de onvolprezen inspanningen van Dick V., buitenmatig interessante Carel de Nerée tot Babberich-documentatie een koningsgezind, oranje tipje van de sluier te lichten. Want wist u dat, lang voor de … Lees verder “Carel de Nerée op de thee bij Hare Majesteit”
Maand: april 2013
‘Een klein museum is een aangenaam iets’ — Albert Plasschaert in 1910 over het ideale museum
Rijks Museum hier, Rijksmuseum daar: hoe het ook gespeld moet worden, het was deze week overal. Reuze goed natuurlijk, een kunsttempel op het journaal. Wij hier op rond1900.nl zijn geen taalkundigen, maar hadden toch het idee dat de veelbesproken spatie in het logo van het Rijks Museum volgens hedendaagse taalnormen inderdaad tenenkrommend is, maar dat die volgens negentiende-eeuwse normen helemaal niet zo gek is. […]
Rijks Museum hier, Rijksmuseum daar: hoe het ook gespeld moet worden, het was deze week overal. Reuze goed natuurlijk, een kunsttempel op het journaal. Wij hier op rond1900.nl zijn geen taalkundigen, maar hadden toch het idee dat de veelbesproken spatie in het logo van het Rijks Museum volgens hedendaagse taalnormen inderdaad tenenkrommend is, maar dat die volgens negentiende-eeuwse normen helemaal niet zo gek is. […]
Palingoproer als bloedeloze schoolplaat
De omvang van Het Palingoproer is met zo’n 200 pagina’s bescheiden te noemen, zeker voor een historische roman. Dat geldt niet voor de ambities van auteur Martin Schouten: in het korte bestek dat hij zichzelf heeft gegund, wil hij bovenal recht doen aan de historische werkelijkheid van het Amsterdamse fin de siècle. Dit gaat vooral ten koste van zijn personages, die maar niet tot leven willen komen. […]
De omvang van Het Palingoproer is met zo’n 200 pagina’s bescheiden te noemen, zeker voor een historische roman. Dat geldt niet voor de ambities van auteur Martin Schouten: in het korte bestek dat hij zichzelf heeft gegund, wil hij bovenal recht doen aan de historische werkelijkheid van het Amsterdamse fin de siècle. Dit gaat vooral ten koste van zijn personages, die maar niet tot leven willen komen. […]
‘Het leven is zwaar maar kostelijk.’ Gerard van den Hoek, Carel de Nerée tot Babberich en Ellen Forest
‘Gerard van den Hoek? Is dat niet de naam van buurman van op de hoek?’ Dat zou natuurlijk kunnen, maar het is ook de naam van een jonggestorven literaire scribent. Van den Hoek werd geboren in 1892 en was in 1916 reeds niet meer onder ons. Kort na zijn dood, in 1916 nog, verscheen de … Lees verder “‘Het leven is zwaar maar kostelijk.’ Gerard van den Hoek, Carel de Nerée tot Babberich en Ellen Forest”