Onlangs vroegen wij uw aandacht voor het Amsterdamse anarcho-christensocialistische-decadente Levensrecht – Maandschrift ter gedachtenverspreiding: een interessant en ‘vergeten’ cultureel periodiek, waarin veel aandacht aan de modernste kunsten werd besteed. Niet erg verbazingwekkend, maar wel aardig, is dat daarin ook de toen hypermoderne Vincent van Gogh voorbij komt. Het is namelijk in deze jaren, zo rond […]
‘De dichter is Wilde, zijn gedichten tam’ – zo schreef een recensent over Poems (1881) van Oscar Wilde. Tegenwoordig kennen we Wilde vooral van zijn latere romankunst en toneelstukken; de poëzie die eerder uit zijn decadente pen vloeide wordt minder gelezen en vaak terzijde geschoven als onorigineel. Dixit Harold Bloom in The Anxiety of Influence (1973): ‘Oscar Wilde wist dat hij als dichter gefaald had omdat hij ten onder ging aan zijn angst voor beïnvloeding’. De nieuwe uitgave Vallend bloemblad is een goede reden om ons af te vragen: is dit harde oordeel over Wilde’s dichtkunst terecht? […]
We hielden onze hoofden scheef gericht, / de schuine blikken in de juiste hoek. / Op vale landerijen hing een mist, / met nog intiemere gestalten van / een stemming die ons werkelijk niet lag. […]
Aanstaande vrijdag 11 oktober opent in het Amsterdam Museum een grote tentoonstelling over de Amsterdamse periode van Piet Mondriaan: ‘Mondriaan in Amsterdam, 1892-1912‘. Leuk, gaat dat allen zien! Een detail betreffende Mondriaans vroege Amsterdamse jaren werd hier al eens besproken. Maar, waarde lezer, ik hoor u al denken: ‘Mondriaan ontbrak in uw recente opsomming van sleutelromans over kunstenaars […]
‘Er is niets nieuws onder de zon. Wanneer men van iets zegt: “Kijk, iets nieuws,” dan is het altijd iets dat er sinds lang vervlogen tijden is geweest. De vroegere generaties zijn vergeten, en ook de komende zullen weer worden vergeten.’ (Prediker I 9-11) Dorian Gray leest À Rebours en gaat ‘de verkante keer’ op; […]