INVICTUS
Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul
(1875)
William Ernest Henley (1849-1903).
Invictus (Onoverwonnen) is onderdeel van de Hospital Verses, die in 1875 zijn opgenomen in The Cornhill Magazine (een literair periodiek van blijvend hoge kwaliteit, uitgegeven tussen 1860 en 1975). In het jaar van Henley’s overlijden zijn deze gedichten nog als aparte bundel met dezelfde titel verschenen. Bovenstaand gedicht heeft er, naast England my England, voor gezorgd dat Henley niet geheel in vergetelheid is geraakt.
Zeer opvallend is dat de titel van dit gedicht èn het jaartal waarin Henley het heeft geschreven, ontbreken in — de editie uit 1972 van — The New Oxford Book of English Verse 1250-1950 — chosen and edited by Helen Gardner, die het gedicht zelf wel heeft opgenomen.
Naders over deze dichter, tevens zeer veelzijdig werkzame letterkundige, kunstkenner en ook flamboyante persoonlijkheid volgt spoedig in een separate bijdrage.