Koninklijk kakken

Koninklijke poepstoelHet is misschien niet zo’n traumatische ervaring als het moment dat Sinterklaas gewoon oom Henk-met-aanplakbaard blijkt te zijn, maar er komt een dag dat je als kind onder ogen moet zien dat óók de koningin gewoon naar de w.c. gaat. Anders dan de goedheiligman blijkt ze zo echt als het maar kan: een normaal mens die ondanks haar blauwe bloed voorzien is van alle scatologische functies waarmee ook haar onderdanen behept zijn.

Wie zich toch graag zelf wil vergewissen van deze walmende waarheid, kan vanaf 9 februari het forensisch bewijs aanschouwen. In het Paleis het Loo is dan de tentoonstelling ‘Fris en rein aan het hof – vorstelijk toiletgerei uit de negentiende eeuw’ te bezoeken. Er worden talrijke intieme en minder intieme objecten getoond die vanaf het begin van de negentiende eeuw gebruikt zijn bij de lichamelijke verzorging: toilettafels, bidets, zitbaden, kamergemakken, scheerstandaards en lampetstellen, in alle soorten en maten. Ze geven een beeld van de ontwikkeling van sanitaire voorzieningen, van het traditionele kamergemak (de po, verstopt in een elegante armstoel) tot het eerste, ten tijde van koning Willem III aan het hof geïntroduceerde draagbare spoeltoilet met ‘moderne’ pomp.


Het nemen van een bad werd in de vroege negentiende eeuw populair, vooral in de hogere kringen. De koninklijke familie en leden van de hofhouding gebruikten zinken zitbaden, die aan de buitenkant echte meubels leken door beschildering in hout. Voor de jonge koningin Wilhelmina werden betegelde badkamers met stromend water voor bad en douche ingericht. Speciale wastafels met lampetstellen dienden voor de dagelijkse wasbeurt. Lodewijk Napoleon liet de Hollandse hovelingen kennismaken met het typisch Franse ‘bidet’. Dat van zijn vrouw koningin Hortense is op Het Loo bewaard gebleven. Opmerkelijk is het bidet van koningin Anna Paulowna, waarbij in de rugleuning reukflesjes werden opgeborgen. Koninginnen en prinsessen maakten zich mooi aan de toilettafel, die soms schuil ging achter een wolk van tule, of ‘toile’, waarvan het woord toilet is afgeleid. De toiletserviezen waren van kristal of aardewerk, bestaande uit parfumflesjes, poederdoosjes, borstelbakjes en houders voor ringen.

Tezamen met de ontwerpen voor koninklijke badkamers, bouwtekeningen voor de aanleg van riolering op Het Loo en toiletpapier dat Willem III voor de Nederlandse paleizen uit Engeland liet invoeren, geeft de tentoonstelling een boeiend — of wellicht voor een enkeling ontluisterend — overzicht van de sanitaire voorzieningen aan het Nederlandse hof.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *