Zoekresultaten voor: mirbea supplices

Voorpublicatie Mirbeau’s Grandioze luchten: een weinig bekende roman over Van Gogh uit 1892

Meer moois uit de rond1900-portefeuille. Althans, ik hóóp dat het mooi is. Hoewel ik geen professioneel vertaler ben, vertaalde ik in de loop der jaren het een en ander uit het Frans. Bijvoorbeeld enkele hoofdstukken uit Huysmans’ En Route (1895) en Péladans Vice Supreme (1884) (ik kan dat bericht even niet meer vinden. Zweer dat hier … Lees verder “Voorpublicatie Mirbeau’s Grandioze luchten: een weinig bekende roman over Van Gogh uit 1892”

Fictieve receptie van Octave Mirbeau (2)

Een tweede geval van de fictieve receptie van Mirbeau in de Nederlandse literatuur van rond 1900 werd mij aangedragen door trouwe lezeres en bibliofiel R.S.: waarschijnlijk de enige jongedame in Nederland die voor haar genoegen Wagenvoort, Reyneke van Stuwe of Anna van Gogh-Kaulbach leest. In diens roman Moeder (1909) trof ze de volgende opmerkelijke passage:

Fictieve receptie van Octave Mirbeau

Mirbeau (Le Jardin de Supplices, 1899 en Le Journal d’unne Femme de Chambre, 1900 zijn zijn beroemdste en beruchtste boeken) was mijns inziens een van de grootste Franse schrijvers van rond 1900. In Nederland heeft hij geloof ik weinig sporen achtergelaten. Een vermakelijk fictief spoor van zijn nihilistisch, anarchistisch naturalisme is echter te vinden in … Lees verder “Fictieve receptie van Octave Mirbeau”

The Petticoat Dominant (1898) — Sadomasochisme rond 1900

Eén van de, door geen overheidsinstantie of letterenfonds opgedragen en aldus volstrekt belangeloze missies van deze cultuurtempel is u, de argeloze of juist nieuwsgierige lezer, te attenderen op malle boeken, bij voorkeur volstrekt vergeten en zeer decadent van aard. Welnu, u valt weer met de neus in de boter, want deze week behandelen we een … Lees verder “The Petticoat Dominant (1898) — Sadomasochisme rond 1900″

Eca de Queiroz — ‘De Mandarijn’ (1880)

Met veel genoegen las ik de laatste dagen deze novelle van de grootste Portugese schrijver van de negentiende eeuw, die volgens niemand minder dan Borges zelfs een van de allergrootste schrijvers aller tijden is, zo staat op de achterflap te lezen van de door uitgeverij IJzer enige jaren geleden uitgegeven Nederlandse vertaling. […]

Decadentie/Emmanuelle

Dank u. Ik wou nog een voetnoot over decadentie toevoegen: gister zag ik de eerste Emmanuelle. Een meesterlijke film, met een knetterfunky soundtrack en een groot ‘seventies’-sfeerbeeld. Wat is nu de link nu met de décadence? In de tweede helft van de film is de roodharige Emmanuelle getuige van enkele Oosterse wreedheden, doch schept daar … Lees verder “Decadentie/Emmanuelle”