In De kamer van Leopold, een prelude op de biografie van de dichter J.H. Leopold (1865-1925), die in 2015 zal verschijnen, reconstrueert Dick van Halsema de belevingswereld van de nogal afgezonderd levende dichter, op basis van een in diens nalatenschap aangetroffen foto van zijn werkkamer. […]
Bij de Historische Uitgeverij verscheen een fraai nieuw boekje van de onvolprezen Dick van Halsema: De kamer van Leopold, dat kan worden beschouwd als een prelude op de biografie die in 2015 zal verschijnen. Kort geleden heeft Van Halsema toegang gekregen tot een wegterend en bijna verloren gegaan deel van de nalatenschap van J.H. Leopold. In de disparate bescheiden bevond zich een foto van de werkkamer van Leopold, een sensationele, totaal onverwachte blik in het teruggetrokken leven van de dichter. De foto toont een verrassend beeld van draaglijke lichtheid, een bries zonlicht valt zijdelings op zijn schrijftafel, bladmuziek op de piano slaat zichzelf om in eindeloos herbeginnen, de kijker neemt voor even plaats in de lege stoel om met de blik van de dichter over zijn bureau te kijken. Als Leopold de foto niet zelf in scène heeft gezet, dan is hij zeldzaam goed getroffen. Ongelezen al een aanrader, doch nader verslag na lezing volgt spoedig.
Binnenkort verschijnt een nieuwe bundel van Tachtigers-expert Dick van Halsema: Vrienden en visioenen: een biografie van Tachtig, waarin hij zijn ambitie om ‘zo scherp en onbevangen mogelijk te kijken naar de motieven en de levensloop van de Beweging van Tachtig’ ongetwijfeld waarmaakt. De manier waarop Van Halsema Tachtig te lijf gaat vinden wij zeer bewonderenswaardig en we kijken dan ook reikhalzend uit naar de verschijning. Het boek wordt op 26 september gepresenteerd in Amsterdam.
Eindelijk verschenen: het prachtboekje Epifanie – Ogenblikken van verlichting en verschrikking in de Nederlandse letterkunde rond 1900. De auteur is natuurlijk niemand minder dan mijn grote held en mentor Dick van Halsema en dat hij dat voor velen is blijkt wel uit het feit dat enkel zijn achternaam volstaat op het omslag! Rent u allen naar de boekhandel!
In het zojuist verschenen nummer van het onvolprezen cultuurperiodiek De Rode Haring is eindelijk mijn artikel over Carel de Nerée als model voor René Richell uit Jacob Israël de Haans roman Pathologieën (1908) verschenen. ‘Eindelijk’, want ik kondig dat al zeker zes of meer jaar aan en ik heb er in die jaren ook af … Lees verder “‘Breaking!’: Het model voor René Richell uit De Haans roman Pathologieën (1908) geïdentificeerd.”
Liefde is bescherming. Zij dacht dat, zo zij liefhad, zij beschermen zou, zij hèm beschermen zou, voor het Leven, het Noodlot en zichzelf. Want liefde was haar het afsmekende gebed: het Noodlot zou niet durven verpletteren, een, die werd bemind… Dit zijn de mooiste drie zinnen uit de hele Nederlandse literatuur. De passages over de … Lees verder “Liefde is bescherming: van en over Couperus en Gorters Verzen 1890.”
Uw razende rond1900.nl-reporter was, nu al weer heel eventjes geleden, bij een preview van de Munch-en-Van Gogh-tentoonstelling. Het is een geweldige tentoonstelling, on-Hollands groots en groot: er zijn enorm veel schilderijen en tekeningen te zien, dus hupsa, gaat dat zien! Persoonlijk vinden wij het werk van Edvard Munch overigens aanzienlijk mooier dan dat van Vincent, … Lees verder “Over de [niet?-]ontmoeting tussen Munch en Van Gogh en over een volstrekt vergeten vroege literaire Van Gogh-receptie”
Our motto, ‘All art is quite useless,’ derives from The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde makes a regular appearance here, just as the artist Carel de Nerée tot Babberich — the latter on account of his being a personal interest of yours truly. This time we present you with a — perhaps equally useless — article on the two of them, about a case of non-fictional reception, yes, about an encounter between the two artists that may have occurred in reality. […]
[Engelse versie] ‘All art is quite useless’ luidt ons aan The Picture of Dorian Gray ontleende motto. Oscar Wilde komt hier dan ook vaak voorbij, evenals de kunstenaar Carel de Nerée tot Babberich – de laatste wegens een persoonlijke interesse van de schrijver dezes. Deze keer een, wellicht ook volstrekt nutteloos stukje over hen tezamen, over een geval van … Lees verder “Over een mogelijke niet-fictionele ontmoeting tussen Oscar Wilde and Carel de Nerée”
Nederland is een raar land. Neem nu de literatuurgeschiedschrijving. Sinds zo ongeveer de jaren zeventig van de twintigste eeuw is de ‘(literatuur)wetenschappelijke’ consensus dat ‘het naturalisme’ de belangrijkste (lees: enige) stroming is in de Nederlandse literatuur aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. […]
