Polderdecadentisme (3)

Dop Bles, Parijsche Verzen (Bussum, Van Dishoeck 1923). Heel aardige verzen. Bles hield volgens mij nogal van Baudelaire. Zie bijvoorbeeld ‘De Vier Getijden – III’ (p.89): Laat kranke schijn nu koortsen in mijn lamp een decadente gloed, een roode damp, waarin mijn lamp te sterven staat in ´t gulpend eigen bloed. Kleur tot karmijnen lach … Lees verder “Polderdecadentisme (3)”

Een grote en een kleinere geest

Baudelaire ‘A une Passante’: Un éclair… puis la nuit ! – Fugitive beauté Dont le regard m’a fait soudainement renaître, Ne te verrai-je plus que dans l’éternité? (Les Fleurs du Mal, 1857) Piet Paaltjens ‘Aan Rika’: Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart Gezeten in een sneltrein, die de trein Waar ik mee reed, … Lees verder “Een grote en een kleinere geest”

De dandy is terug in Den Haag!

Louis Couperus onderhield zijn leven lang een haat-liefde verhouding met zijn geboortestad Den Haag. Liever flaneerde hij aan de ‘Blauwe kusten’ van Frankrijk of Italië zoals het een echte dandy betaamde in het fin de siecle van de vorige eeuw. In het Mesdag Museum in Den Haag is vanaf 1 april een tentoonstelling gewijd aan het dandyisme onder de titel Leven als een dandy. De elegante man van 1800 tot nu. […]

Louis Couperus onderhield zijn leven lang een haat-liefde verhouding met zijn geboortestad Den Haag. Liever flaneerde hij aan de ‘Blauwe kusten’ van Frankrijk of Italië zoals het een echte dandy betaamde in het fin de siecle van de vorige eeuw. In het Mesdag Museum in Den Haag is vanaf 1 april een tentoonstelling gewijd aan het dandyisme onder de titel Leven als een dandy. De elegante man van 1800 tot nu. […]