Pierre de Coulevain, kent u die nog? Misschien niet bewust, maar toen u nog jong, niet gedegenereerd en uitgeblust was, er nog geen internet bestond en u nog de puf had om boekenmarkten en antiquariaten af te struinen op zoek naar aardig gebonden Huysmannen, voordelige eerste drukken van Couperus en gesigneerde Henry James-uitgaven, heeft u … Lees verder “‘Eene verdorvenheid in staat u te doen rillen’ – De Coulevain licht de décadence toe”
Tag: Corelli
De Smarten van Satan opnieuw uitgegeven
Of ons bericht over een van de beste romans uit het fin de siècle de aanleiding is geweest weten we niet, maar in ieder geval heeft Uitgeverij de Ring Marie Corelli’s decadente klassieker De Smarten van Satan (1895) in een (bewerkte) versie speciaal voor uw leesgenoegen heruitgegeven. U kunt het hier bestellen. Zie hier ook … Lees verder “De Smarten van Satan opnieuw uitgegeven”
Scandinavische winter — Een epiloog en een proloog
‘Zeg mijnheer, hoe is het eigenlijk afgelopen met die ‘Scandinavische zomer‘ van u?’, vroeg de caissière van de ALDI in Amsterdam-Noord mij onlangs, toen ik de wekelijkse voordeelboodschappen deed. ‘Welnu, het leven is kort en de zomer al helemaal was daarop mijn antwoord. De boekenstapels daarentegen zijn erg hoog en daar is bijna niet tegenop te lezen. Maar … Lees verder “Scandinavische winter — Een epiloog en een proloog”
Marie Corelli’s ‘waarschuwing’ tegen de Groene Fee
‘The Sorrows of Satan’ smaakte naar méér Marie Corelli (1855-1924). Haar ‘Wormwood: A Drama of Paris’ (1890), dat deels op de Jack the Ripper-moorden uit 1888 gebaseerd zou zijn, wordt wel beschouwd als ‘proto-modernistisch’ en dat is zo gek nog niet. Het vertelperspectief is zodanig subjectief dat de waarneming van de verhaalde werkelijkheid volstrekt door dat perspectief bepaald wordt. Een nieuw literair procedé waarvan inderdaad rond 1890 op het klassieke modernisme van Marcel Proust en James Joyce anticiperende voorlopers als eersten voorzichtig gebruik zouden maken. […]
‘The Sorrows of Satan’ smaakte naar méér Marie Corelli (1855-1924). Haar ‘Wormwood: A Drama of Paris’ (1890), dat deels op de Jack the Ripper-moorden uit 1888 gebaseerd zou zijn, wordt wel beschouwd als ‘proto-modernistisch’ en dat is zo gek nog niet. Het vertelperspectief is zodanig subjectief dat de waarneming van de verhaalde werkelijkheid volstrekt door dat perspectief bepaald wordt. Een nieuw literair procedé waarvan inderdaad rond 1890 op het klassieke modernisme van Marcel Proust en James Joyce anticiperende voorlopers als eersten voorzichtig gebruik zouden maken. […]
De duivel als literair agent in een decadente bestseller uit 1895
In het onlangs verschenen laatste nummer van het fraaie tijdschrift De Boekenwereld, dat is gewijd aan het verschijnsel van de literaire agent, staat te lezen dat dit beroep in de tweede helft van de negentiende eeuw in Engeland is ontstaan. In de roman ‘The Sorrows of Satan; Or, the Strange Experience of One Geoffrey Tempest, Millionaire’ (1895) van Marie Corelli wordt wel een zeer bijzondere ‘literary agent’ opgevoerd . Een armoedige en onsuccesvol schrijver wordt schathemelrijk én een gevierd auteur door de literaire bemiddeling van Satan zelve. […]
In het onlangs verschenen laatste nummer van het fraaie tijdschrift De Boekenwereld, dat is gewijd aan het verschijnsel van de literaire agent, staat te lezen dat dit beroep in de tweede helft van de negentiende eeuw in Engeland is ontstaan. In de roman ‘The Sorrows of Satan; Or, the Strange Experience of One Geoffrey Tempest, Millionaire’ (1895) van Marie Corelli wordt wel een zeer bijzondere ‘literary agent’ opgevoerd . Een armoedige en onsuccesvol schrijver wordt schathemelrijk én een gevierd auteur door de literaire bemiddeling van Satan zelve. […]