Couperus
Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.
Ik zei [=schreef] het al eerder maar alles is niks, ijdelheid en najagen van wind en dat is de reden voor mijn nu al legendarische studeerkamerdecadentie. Oblomov, who the fuck is Oblomov? Ik lig de hele dag in bed, katerig van de absint, een beetje Users-singletjes te draaien en, dit vloeit voort uit het voorgaande, […]
Van en over seks en naakte vrouwen en bachantische wellust op Prins Odrons orgie.
Het even ongeloofwaardige als blijvende succes van uw favoriete cultureel-historische internetwebsite is enkel te verklaren door de schrijnende belofte die deze in zich draagt. Het enige wat uw favoriete studeerkamerdecadent decadent maakt is dat deze tegen beter weten in doorgaat terwijl alles om hem heen, de, toch al weinig voorstellende, Nederlandse beschaving bijvoorbeeld, volstrekt is […]
Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.
Toen ik gister twee pakken fairtrade koffie bij de LIDL had afgerekend en net op mijn skateboardje wou stappen om naar de eenzame decadente villa terug te rollen liep ik tot mijn vreugde Katrien D. tegen het lijf. Zij is niet alleen heel beroemd en knap maar ook nog enorm intelligent. Een beetje zoals ik, […]
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.
Boeken leg ik nooit op de schenktafel, ook geen boek dat per ongeluk in de top 10 is terechtgekomen, om daarmee van een actuele en contemporaine houding te getuigen: kijk mij toch eens! Tommy Wieringa! Zeker geen echte boeken, want voor men het weet valt er een scheut absint over. En hoe zou dit antiquarisch […]
Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.
In de reeks ‘Gedichten voor…’ schrijf ik geen rijmpjes voor u, dat kan ik niet en houd ook helemaal niet van poëzie, maar worden gedichten gewijd aan als het even kan de modernste kunstenaars van rond 1900 gedocumenteerd. Enkel en alleen om u en de kunstgeschiedenis te dienen. Het mooiste zijn natuurlijk de gedichten gewijd […]
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.
Is bibliofilie te genezen? Een boek is niet eetbaar, men kan er niet mee rijden, telefoneren, of er zich in erotisch opzicht lichamelijk mee verenigen. Alle dingen die met een boek onmogelijk zijn, teveel om op te noemen. Maar wat dan? Als een boek zo mooi is, het bezit (en geld) waard, blijft het toch […]
Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga
Daar zijn we weer, hello, hello, I’m back again. Ik heb besloten rond1900 toch weer aan te slingeren of beter gezegd, er zelf weer voor te schrijven, de site bestond immers gewoon nog. Niet omdat ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ of omdat ik niet zonder kon, maar gewoon omdat het toch wel […]
Van en over mijzelf en de anderen en over een onbekende tekst over Louis Couperus.
Als een kunstmatige bloem mooier is dan een natuurlijke bloem dan zouden ‘wij van rond 1900′ schuldig kunnen worden bevonden aan het volgen van dit ‘decadent’ aesthetisch credo. Wij zijn immers zo kunstmatig als maar kan: niet alleen is todos nada, alle kunst is werkelijk nutteloos en alles is kunstmatig hier. Nu ja, alles wat […]
Van en over de melancholieke Mauve-ontroering van Mela uit 1901.
Gaat u wel eens naar een schilderijen- tentoonstelling in het museum? Voor het gemak ga ik er vanuit dat het antwoord ‘ja’ is. In dat geval bent u wellicht wel eens geroerd geweest, plots voor een schilderij tot stilstaand komend en, u kennende, prevelde u niet veel meer dan de gebruikelijke clichés: ‘die kleuren…’, ‘knap […]
‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 1.
Aan het begin van mijn leerjaren was ik er stellig van overtuigd archeoloog te worden. Liefst meteen. Voor een dergelijke studie had ik dan na de HBS nog een cursus moeten volgen die toegang gaf tot universitair onderwijs. Op die HBS was ik, na een basisjaar, terecht gekomen, met als alternatief het gymnasium. De keuze […]
