Over Exhibitionisten, Zoöphilen, Nekrophilen, Mixoskopisten en over Het huis met de roode lantaarn [1905]

Heeft u even de tijd voor de extra lange rond1900-aflevering van vandaag, dames en heren? In de Grote Geheime Geschiedenis van het Nederlands en Vlaams Decadentisme zou een belangrijke plaats moeten worden weggelegd voor vertalingen. De hoeveelheid oorspronkelijk Nederlands literair werk dat zich probleemloos laat verbinden met de décadence litteraire, symbolisme en neo-mystiek blijft nu … Lees verder “Over Exhibitionisten, Zoöphilen, Nekrophilen, Mixoskopisten en over Het huis met de roode lantaarn [1905]”

‘In duizend stukken’ – Péladan en Khnopff in de Nederlandse krant (1885)

In de nieuwe aflevering van het literair-historische prachtblad Zacht Lawijd  schrijven wij uitvoerig over de verfijnde band die Henri Borel rond 1900 met de décadence litteraire en het decadent-symbolisme onderhield. Koopt de aflevering om uw kennis te vermeerderen alsmede de literaire tijdschriftcultuur van de nakende ondergang te redden! De usual suspects waarmee wij Borel hebben trachten … Lees verder “‘In duizend stukken’ – Péladan en Khnopff in de Nederlandse krant (1885)”

Bonne nuit, mon amant! bonne nuit, mon frère! — Louis Couperus en de incestueuze zonde

Het werk van Louis Couperus laat zich eigenlijk minder goed vergelijken met Europese giganten als Thomas Mann, Henry James of Marcel Proust, dan met eveneens grote maar minder zwaarwichtige en populairdere schrijvers als Guy de Maupassant, Pierre Louÿs, Gabriele d’Annunzio en Jean Lorrain. Hoewel de naam in de Couperusstudie nauwelijks wordt genoemd, heeft ook het werk van Catulle Mendès, de vroege verdediger van Wagner en het symbolisme, wellicht een rol gespeeld in de literaire vorming van de Haagse auteur.

Het werk van Louis Couperus laat zich eigenlijk minder goed vergelijken met Europese giganten als Thomas Mann, Henry James of Marcel Proust, dan met eveneens grote maar minder zwaarwichtige en populairdere schrijvers als Guy de Maupassant, Pierre Louÿs, Gabriele d’Annunzio en Jean Lorrain. Hoewel de naam in de Couperusstudie nauwelijks wordt genoemd, heeft ook het werk van Catulle Mendès, de vroege verdediger van Wagner en het symbolisme, wellicht een rol gespeeld in de literaire vorming van de Haagse auteur.

Rood Paleis — een niet-decadente roman over decadentie

De prachtige, vreemde en opvallende roman Rood Paleis (1936) van F. Bordewijk, die zich afspeelt in het fin de siècle, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, zou je een historische roman over het decadentisme kunnen noemen. Enkele observaties over een niet-decadente roman over decadentie. […]

De prachtige, vreemde en opvallende roman Rood Paleis (1936) van F. Bordewijk, die zich afspeelt in het fin de siècle, aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, zou je een historische roman over het decadentisme kunnen noemen. Enkele observaties over een niet-decadente roman over decadentie. […]

Jean Lorrain in Nederland

Over de contemporaine receptie van Jean Lorrain – cultschrijver van het fin de siècle bij uitstek – in Nederland valt weinig te melden. Hij is namelijk zo goed als onopgemerkt gebleven bij zijn leven (en ook grotendeels daarna). […]

Over de contemporaine receptie van Jean Lorrain – cultschrijver van het fin de siècle bij uitstek – in Nederland valt weinig te melden. Hij is namelijk zo goed als onopgemerkt gebleven bij zijn leven (en ook grotendeels daarna). […]

Decadente sterfgevallen uit het fin de siècle

Een lijstje van de meest tragische rock ‘n’ roll-achtige zwartromantisch-decadente sterfgevallen uit het fin de siècle. […]

Een lijstje van de meest tragische rock ‘n’ roll-achtige zwartromantisch-decadente sterfgevallen uit het fin de siècle. […]

De eerste druk van La Tentation de Saint Antoine en andere aanwinsten

Het lijkt er waarschijnlijk wel op dat uw rond1900.nl-redacteuren enkel obscure boekjes uit de één-euro-bakken plukken en nooit eens een normaal, echt beroemd boek weten te ‘scoren’. Toch is er nog hoop, want de ‘Aanwinst van het Jaar’ vonden we onlangs gewoon in de kast met frans bij een zekere hoofdstedelijke antiquariaat. […]

Het lijkt er waarschijnlijk wel op dat uw rond1900.nl-redacteuren enkel obscure boekjes uit de één-euro-bakken plukken en nooit eens een normaal, echt beroemd boek weten te ‘scoren’. Toch is er nog hoop, want de ‘Aanwinst van het Jaar’ vonden we onlangs gewoon in de kast met frans bij een zekere hoofdstedelijke antiquariaat. […]

Jean Lorrain — Très Russe (1888) (en Frits Lapidoth)

Jean Lorrain wordt hier niet alleen vaak door mij genamedropt, soms lees ik ook wel eens een boek van hem. Deze week las ik met bijzonder veel genoegen zijn tweede roman Très Russe uit 1888, opgenomen in zijn recente Oeuvres Romanesques. Misschien is Lorrain een zogenaamd tweederangs schrijver en meer als karikatuur dan als een werkelijke literator te beschouwen, Très Russe was voor mij wel een verrassing. […]

Jean Lorrain wordt hier niet alleen vaak door mij genamedropt, soms lees ik ook wel eens een boek van hem. Deze week las ik met bijzonder veel genoegen zijn tweede roman Très Russe uit 1888, opgenomen in zijn recente Oeuvres Romanesques. Misschien is Lorrain een zogenaamd tweederangs schrijver en meer als karikatuur dan als een werkelijke literator te beschouwen, Très Russe was voor mij wel een verrassing. […]

Huysmans’ ‘Parisian Sketches’ (en andere aanwinsten)

Via een welbekende online ‘boekwinkel’ kwam hier bovengenoemde, niet lang geleden verschenen Huysmans binnen. Het betreft de eerste Engelse vertaling van de in 1880 (vermeerderde uitgave 1886) verschenen Croquis Parisiens. Uit inspectie van mijn ondertussen flinke rij Huysmansen bleek dat ik deze nog niet had. Vreemd, want het blijkt een van zijn beste en interessantste titels te zijn. […]

Via een welbekende online ‘boekwinkel’ kwam hier bovengenoemde, niet lang geleden verschenen Huysmans binnen. Het betreft de eerste Engelse vertaling van de in 1880 (vermeerderde uitgave 1886) verschenen Croquis Parisiens. Uit inspectie van mijn ondertussen flinke rij Huysmansen bleek dat ik deze nog niet had. Vreemd, want het blijkt een van zijn beste en interessantste titels te zijn. […]

Couperus’ Een lent van vaerzen (1884) en Orchideeën (1886)

Eens in de zoveel tijd (ongeveer eens per jaar) neem ik mij voor Couperus’ oeuvre integraal chronologisch te herlezen. Aangezien ik recentelijk voor spotprijzen vele delen van zijn Volledig Werk heb gescoord (en aan het scoren ben), zet ik mij ook nu weer eens aan deze taak, waarvan ik deze maal alhier verslag zal trachten te doen. In mijn geval zal dat, eerder dan op een persoonlijk leesverslag, neerkomen op een kleine bescheiden literair-historische contextualisering. […]

Eens in de zoveel tijd (ongeveer eens per jaar) neem ik mij voor Couperus’ oeuvre integraal chronologisch te herlezen. Aangezien ik recentelijk voor spotprijzen vele delen van zijn Volledig Werk heb gescoord (en aan het scoren ben), zet ik mij ook nu weer eens aan deze taak, waarvan ik deze maal alhier verslag zal trachten te doen. In mijn geval zal dat, eerder dan op een persoonlijk leesverslag, neerkomen op een kleine bescheiden literair-historische contextualisering. […]