Over Otto Verhagens Portret van Dorian Gray (1921-’24)

Ha! Dus toch! Wat? Otto Verhagen heeft zijn verlaat-symbolistisch, Nerée- en Beardsleyderig werk wél geëxposeerd. Ik vraag me al zo’n tien jaar af hoe het kan dat in lemma’s over Verhagen vrijwel altijd genoemd wordt dat hij naast zijn welbekende grafische werk en kinderboekillustraties ook tekeningen maakte gebaseerd op Wilde, Couperus en Verlaine en daarbij … Lees verder “Over Otto Verhagens Portret van Dorian Gray (1921-’24)”

De Psyche-tekeningen van Otto Verhagen, 1913-1919.

Ik herlas zowaar Psyche van Louis Couperus. Ik kan me niet herinneren wanneer ik daar voor het laatst doorheen kwam, vermoedelijk toen ik een jaar of twintig was en adolescenterig dweepte met dat soort literatuur. En hoewel ik door heel veel van Couperus (eigenlijk het deel dat begint met dat verschrikkelijke Berg van licht) écht … Lees verder “De Psyche-tekeningen van Otto Verhagen, 1913-1919.”

Engels perspectief aan Nederlandse Beardsley-navolgers

‘The later disciples are so numerous and so widespread it’s no surprise if some have yet to be fully acknowledged by subsequent generations’: in de laatste aflevering van zijn reeks ‘Echoes of Aubrey’ geeft expert John Coulthart een Engels perspectief aan enkele van ‘onze’ Nederlandse Beardsley-navolgers.

‘The later disciples are so numerous and so widespread it’s no surprise if some have yet to be fully acknowledged by subsequent generations’: in de laatste aflevering van zijn reeks ‘Echoes of Aubrey’ geeft expert John Coulthart een Engels perspectief aan enkele van ‘onze’ Nederlandse Beardsley-navolgers.

Een Couperusprijsvraag uit 1918 (2)

De bijdrage van vorige week over de Couperusprijsvraag in het weekblad De Amsterdammer leverde diverse reacties op, maar ook vragen: wie waren dan de kunstenaars die de laatste twee naamloze tekeningen inzonden? Eén ervan kan door een mooi toeval alvast geïdentificeerd worden. […]

De bijdrage van vorige week over de Couperusprijsvraag in het weekblad De Amsterdammer leverde diverse reacties op, maar ook vragen: wie waren dan de kunstenaars die de laatste twee naamloze tekeningen inzonden? Eén ervan kan door een mooi toeval alvast geïdentificeerd worden. […]