Jan Siebelink — Suezkade (2008)

Kijkt u eens aan. Een voortreffelijke, nieuwe roman van een bestsellende schrijver. Waarom in hemelsnaam deze alhier bespreken? Welnu, omdat ondergetekende op zeer bescheiden wijze een gut feeling heeft voor de décadence littéraire, en Suezkade kan mijns inziens hieronder geschaard worden. Dat aan werk van Siebelink dit predikaat gegeven kan worden is niets nieuws: zo schijnt het nimmer door mij gelezen Nachtschade (1975) behoorlijk decadent te zijn. Het is wat mij betreft echter iets te ver in de tijd verwijderd van the real thing om echt tot het decadentisme te kunnen behoren. Ook Suezkade kan ik niet onder het kopje polderdecadentisme scharen, maar opvallende en mij zeer behagende affiniteit heeft het hier zeker mee. […]

Polderdecadentisme (8b)

Kijk nu! Het is uiteraard vast simpelweg een gek toeval, maar vorig jaar zette ik, dankzij Paul S., J.L. Gregory bij in de galerij der polderdecadenten en nu blijkt iemand (een trouwe lezer?) hem op Wikipedia bij enkele groten der decadentistische aarde te hebben geschaard: ‘Nederlandse schrijvers met zo’n langere of kortere decadente periode zijn … Lees verder “Polderdecadentisme (8b)”

Polderdecadentisme (10)

Eerder attendeerde ik u al op J.L. Pierson en diegenen die de moeite hebben genomen het stuk te lezen zullen weten dat hij met Ellen Forest getrouwd is geweest. Dat zij van d’Annunzio hield wist ik en dat zij ook mislukt decadent heeft gedaan verbaast dan ook niet. André de Ridder vat het in zijn … Lees verder “Polderdecadentisme (10)”

Polderdecadentisme (5)

Deze heb ik niet zelf gevonden, want Bel wijdt er een alinea aan in haar (voor ondergetekende overigens, samen met o.a. Praz’ La carne, la morte e il diavolo…,  een levensbepalend boek) Nederlandse literatuur in het fin de siècle: Bij den vijver der sfinx van Henri Louis Rigail Certon (Den Haag, Veenstra [1900]). Een zevenderangs roman die bij ook maar … Lees verder “Polderdecadentisme (5)”