Beardsley in Holland: Eduard Veterman

Trouwe en verfijnde lezers kennen uiteraard de roman De hoornen van den maan. Deze, een fraai staaltje van Nederlandse décadence littéraire, verscheen in 1924. We noemden hem hier al eens. Ik, en velen met mij, nam altijd aan dat de op het titelblad genoemde Jan van Ees, toneelspeler en vriend van Eduard Veterman, de Beardsley-achtige tekeningen maakte. Veterman was immers de schrijver. Een oplettend bericht van de hooggewaardeerde Paul S. corrigeerde deze te gemakkelijke veronderstelling. […]

Beardsley in Holland: Jan Peter Balkenende

Weliswaar valt hij ver buiten het bereik van ons werkelijke onderzoek, maar hij mag niet onvermeld blijven: minister-president Jan-Peter Balkenende. Hij heeft niet alleen net zulk keurig jongenshaar als Aubrey Beardsley, hij bewondert de decadente tekenaar en trachtte hem in zijn jonge jaren zelfs na te volgen. […]

Beardsley in Holland: Casper Breugel Douglas?

Deze Hollandse Beardsley-aanverwante is wel volstrekt mysterieus. In het hier al eerder aangehaalde ‘De achtergronden van het symbolisme’ hebben de auteurs het naast de ondertussen bekende Gockinga over Casper Breugel Douglas. Maar de enige bekende afbeeldingen van deze kunstenaar doen helemaal niet aan Aubrey Beardsley. […]

Beardsley in Holland: Rene Gockinga

Het lijkt erop dat Rene Gockinga, uiteraard ver na Carel de Nerée tot Babberich, Neerlands beste Beardsley-navolger is. Het bewijs is echter vooralsnog wat mager, doordat we vooralsnog moeten afgaan op het hier al eerder afgebeelde ‘Madame Sans-Gêne’: een illustratie die waarschijnlijk gebaseerd is op een modern femmefataleverhaal. […]

Aubrey Beardsley in Holland

Over Neerlands beste Beardsley-achtige kunstenaar is hier alreeds het een en ander geschreven. Ik ben echter voornemens in de komende tijd over enkele mindere goden, ja, Nederlandse Beardsley-epigonen te schrijven. Ik denk dan uiteraard aan Rene Gockinga (1885-1963), Jan van Ees (1896-1966), Casper Breugel Douglas (1896-1982) of Frits van Alphen (1894-1980). […]