All work and no play makes Monsieur de Phocas a dull boy.Terwijl u gehaktballen aan het grillen bent in uw decadente tent, werkt uw studeerkamerdecadent plichtsgetrouw en noodgedwongen door aan allerlei kleinere meesterwerken die waarschijnlijk pas na diens dood ontdekt worden en eerst dan worden uitgegeven in kleine bibliofiele oplagen, gebonden in mensenhuid en met … Lees verder “Zomertijd: de decadente rock’n’roll top 15.”
Oververfijnde lezeressen en lezers, duidt u het ons niet euvel dat we u niet elke dag een Jean Lorrain-vertaling, een vergeten Van Gogh-vernoeming of een verdwenen pornografisch romannetje voorschotelen. Zelfs wij, Neerlands laatste der decadenten, worden wel eens geroepen door het ruw gemeen-banale van wat doorgaat voor het werkelijke leven. Gelukkig bestaat dat werkelijke leven … Lees verder “Van, over en uit het ongepubliceerde dagboek van een Couperusbiograaf”
Heeft u even de tijd voor de extra lange rond1900-aflevering van vandaag, dames en heren? In de Grote Geheime Geschiedenis van het Nederlands en Vlaams Decadentisme zou een belangrijke plaats moeten worden weggelegd voor vertalingen. De hoeveelheid oorspronkelijk Nederlands literair werk dat zich probleemloos laat verbinden met de décadence litteraire, symbolisme en neo-mystiek blijft nu … Lees verder “Over Exhibitionisten, Zoöphilen, Nekrophilen, Mixoskopisten en over Het huis met de roode lantaarn [1905]”
Op ons overvolle rond1900-bureau in de decadente villa in Amsterdam-Noord lag al een poos een nog te bespreken boek: Monsieur de Bougrelon van Jean Lorrain, voor het eerst in Engelse vertaling. U, decadente lezer, kent dit natuurlijk want deze voor het eerst in 1897 verschenen novelle is een van de mooiste pareltjes uit het literaire … Lees verder “Met Mijnheer de Bougrelon als gids door het Amsterdam van rond 1900”
Bij uitgeverij Astoria verscheen een heruitgave van de roman Het recht van de sterkste, het debuut van Cyriel Buysse, oorspronkelijk verschenen in 1893 met een fraai omslag van Henri van de Velde. Die uitgave heeft overigens hier een tijd in onze pronkkast gestaan, maar uiteindelijk hebben we ‘m toch laten veilen. Voor veel geld, daar niet van, maar nu … Lees verder “Over Het recht van de sterkste van Cyriel Buysse en andere aanraders”
‘Gedurende alle jaren van mijn naargeestige jeugd bleef Huysmans voor mij een metgezel, een trouwe vriend; nooit voelde ik twijfel, nooit overweeg ik op te geven of me op een ander te richten.’ Zo opent Houellebecqs nieuwste roman Soumission (Onderworpen) in de vertaling van Martin de Haan. (De Haan vertaalde overigens recent samen met de … Lees verder “Op bezoek bij en een interview met meneer J.-K. Huysmans in 1891”
In zijn Romantic Agony merkt Mario Praz over Joséphin Péladans romancyclus La Décadence latine (1884-1925) op dat ‘wie zin heeft en geduld, in dat werk een overvloed van min of meer monsterlijke bloemen van den Boze [kan] plukken’. Zin hebben wij wel, en geduld ook, maar het punt is dat ook in deze internettijden het … Lees verder “ Curieuse! als literaire bron voor Rôdeurs van Jan Toorop?”
Voor ik aan de bespreking van De Ridders Gesprekken met den Wijzen Jongeling begin, wil ik eerst de bijzonderheden van mijn exemplaar bespreken. Het voorblad draagt een opdracht die luidt ‘Aan den maker van een Dwazen Jongeling, de maker van dezen Wijzen. Aan Jef Buyse, André de Ridder’. Van de Belgische auteur Jef Buyse (1886-1941) … Lees verder “‘Een bezondere vorm van moderne levensaanvoeling’ – André de Ridders Gesprekken met den Wijzen Jongeling (1910)”
Pierre de Coulevain, kent u die nog? Misschien niet bewust, maar toen u nog jong, niet gedegenereerd en uitgeblust was, er nog geen internet bestond en u nog de puf had om boekenmarkten en antiquariaten af te struinen op zoek naar aardig gebonden Huysmannen, voordelige eerste drukken van Couperus en gesigneerde Henry James-uitgaven, heeft u … Lees verder “‘Eene verdorvenheid in staat u te doen rillen’ – De Coulevain licht de décadence toe”
Zoals toegezegd meer over Droomkunst én over Frans-Nederlandse culturele en schilderkunstige connecties. Wij lichten uit de Droomkunst-catalogus nummer 12: ‘Langs de kust’ (1900, krijt op papier, 46 x 71 cm) van Henricus Jansen. Een reuze aardig landschap. Mij doet het denken aan zoals dat heet een symbolistisch landschap en hoewel die suggestie wellicht tot stand komt door de … Lees verder “Droomkunst: Henricus en The French Connection”
