‘Om de geschiedenis van een uitgever in al zijn facetten te kunnen beschrijven is grondige kennis van o.a. het leven van die uitgever vereist. Het ontstaan en de groei van zijn fonds hangt nauw met zijn leven samen. Zeker als het fonds een hoofdzakelijk literair karakter heeft. De kwaliteit en diversiteit wordt mede bepaald door … Lees verder “Over twee onbekende foto’s van een legendarische uitgever van rond 1900”
In het nog immer lopend onderzoek naar de geschiedenis van het Nederlandse decadentisme begint de hoofdstedelijke variant langzamerhand meer contour te krijgen. Den Haag is zoals u weet het epicentrum, met zijn Beardsley-cult, Couperus, symbolistische schilders als Toorop of Sarluis, en diverse verlopen adellijke luitjes. In Mokum was men te nuchter voor dat verwijfde gedoe. […]
Eén van de, door geen overheidsinstantie of letterenfonds opgedragen en aldus volstrekt belangeloze missies van deze cultuurtempel is u, de argeloze of juist nieuwsgierige lezer, te attenderen op malle boeken, bij voorkeur volstrekt vergeten en zeer decadent van aard. Welnu, u valt weer met de neus in de boter, want deze week behandelen we een … Lees verder “The Petticoat Dominant (1898) — Sadomasochisme rond 1900″
Dinsdag 20 augustus jongstleden overleed de, zeker in Mokum, beroemde antiquaar Louis Putman. Hier, hier en daar werd uiteraard uitvoerig stilgestaan bij het overlijden van deze markante en unieke figuur. Putman was het bekendst om zijn scherpe oog voor vergeten zaken, malle pamfletten, oude prentbriefkaarten, enzovoort. Minder bekend misschien, en dat is de reden dat wij … Lees verder “In Memoriam Louis Putman (1923-2013)”
De boeken van Stieg Larsson liggen intussen weer op grote stapels in de kringloopwinkel, maar alles wat Scandinavisch lijkt nog steeds leuk en hip. Je bent geen doorsneeburger als je je niet opsluit met dvd’s van allerlei Zweedse, slechte crimi’s. Dan maar geen doornseeburger. Ik heb een keer tien minuten van zo’n dvd gezien, en … Lees verder “Scandinavische zomer: Phedra (1883) van Herman Bang”
De Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience en het Letterenhuis presenteren een dubbeltoonstelling over het leven, het werk en het bijzondere engagement van Georges Eekhoud (1854-1927), een in Antwerpen geboren Franstalige auteur. Hij schreef vooral over verschoppelingen en mensen die ondanks zichzelf aan de rand van de maatschappij stonden. Hij was een van de eersten die homoseksualiteit op een positieve manier aan bod lieten komen in hun romans, wat hem in 1900 een geruchtmakend proces opleverde. […]
Hier ten burele liggen als op elk druk redactiebureau stapels boeken die nog moeten worden worden besproken of waar nog ‘iets’ mee moet worden gedaan, omdat ze interessant zijn of dat althans lijken te zijn. Bijna boven op die stapel ligt al een poos de roman Goed en kwaad door Job Steynen, verschenen in 1907. … Lees verder “(Niet) over Goed en kwaad (1907) van Job Steynen”
‘The Sorrows of Satan’ smaakte naar méér Marie Corelli (1855-1924). Haar ‘Wormwood: A Drama of Paris’ (1890), dat deels op de Jack the Ripper-moorden uit 1888 gebaseerd zou zijn, wordt wel beschouwd als ‘proto-modernistisch’ en dat is zo gek nog niet. Het vertelperspectief is zodanig subjectief dat de waarneming van de verhaalde werkelijkheid volstrekt door dat perspectief bepaald wordt. Een nieuw literair procedé waarvan inderdaad rond 1890 op het klassieke modernisme van Marcel Proust en James Joyce anticiperende voorlopers als eersten voorzichtig gebruik zouden maken. […]
Enkele niet meer dan aardige, maar wel heel bijzondere gedichtjes van de legendarische uitgever Meindert Boogaerdt jr. (1880-1942) zijn opgedragen aan ‘Dr. I.H. Leopold’. Hoe zij elkaar hebben leren kennen is niet helemaal duidelijk; Boogaerdt wordt in de Leopold-literatuur nergens genoemd. […]
Pas bien étonnés de se trouver ensemble: Jacob Israël de Haan en Louis Couperus. Hoewel Neerlands twee meest decadente schrijvers tegenwoordig vaak min of meer in een adem genoemd worden, was dat in de tijd zij hun meest decadente en fraaiste werken publiceerden niet het geval. Mij waren tot voor kort althans geen contemporaine beschouwingen bekend waarin de twee nerveuze letterheren naast elkander gelegd werden. […]
