Vertaler, samensteller en dichter
Grote bekendheid als zelfstandig schrijver heeft Gerrit Hendrik Priem niet verworven, maar aan de totale vergetelheid is hij ontrukt door de vertaling van twee werken van Friedrich Nietzsche (1844-1900): De Blijde Wetenschap (1913) en een keuze uit diens Ideeën (1905). Uit het werk van de latere Nobelprijswinnaar (in 1911) Maurice Maeterlinck (1862-1949) heeft Priem een bloemlezing (in 1906) samengesteld. In K. ter Laans naslagwerk over onze letteren lezen we, naast G.H. Priems geboorte- en sterfjaar: letterkundige en dichter. Kort, krachtig en knap karig.
ORPHEUS
Wie loom zijn leden strekken kon
Bij ’t stralen van de middagzon,
In schaduw bij de klare bron,
Hij hoorde ’t allerzoetste lied,
Dat ooit van gouden snaren vliet,
Maar zag den zanger-zelven niet:
Waar ’t mastbosch ruischt, vol krant en zwier
Slaat Orpheus’ hand de gouden lier,
Hij speelt en zingt voor mensch en dier.
Bij ’t vallen van het nachtgordijn,
Als alle herders samen zijn,
En koozen in den maneschijn,
Als elk zijn lief in de armen sluit,
Dan klinkt en zingt er luid de fluit,
Maar boven alle zangen uit,
Waar ’t mastbosch ruischt, vol kracht en zwier
Slaat Orpheus’ hand de gouden lier,
Hij speelt en zingt voor mensch en dier.
Wie leeft en lieft in ’t groene bosch,
En sluimert op het zachte mos,
Die raakt van d’aardsche zorgen los;
Hem kroont der lente bloemenkrans,
Hij laaft zijn ziel met zonneglans,
Hij leeft bij zang en spel en dans:
Waar ’t mastbosch ruischt, vol kracht en zwier
Slaat Orpheus’ hand de gouden lier,
Hij speelt en zingt voor mensch en dier.
GERRIT HENDRIK PRIEM (1865-1933)
*****
Afbeelding
Orpheus betovert de dieren met zijn muziek.
zie ook https://rond1900.nl/?p=541 als ik zo vrij mag zijn
Wees gerust zo vrij, en als het even kan, ook blij, want vrijheid en blijheid — en uiteraard het liefst in combinatie — dragen bij tot verheffing van mens en dier, en zo treden wij, weliswaar met kleine bijdragen in meer prozaïsch getinte zangen, in het voetspoor van Orpheus de Grote. En als dat niet alleen bij collega’s doch ook nog op onze lezers doorwerkt, dan zorgen wij van Rond1900 er mede voor dat er een betere samenleving komt. In het kader van een soort van Prinzip Hoffnung, zal ik maar zeggen.