‘Alles van waarde is weerloos,’ sprak de dichter. En dit meldde het ANP vanmiddag:
‘Inbrekers hebben in de nacht van zaterdag op zondag in het Musee d’Orsay in Parijs een schilderij van Claude Monet ernstig beschadigd. Dat heeft het Franse ministerie van Cultuur zondag gemeld.
De impressionist schilderde “Le Pont d’Argenteuil” (De brug van Argenteuil) in 1875. Volgens het ministerie is het doek over een lengte van zeker 10 centimeter gescheurd.
Een woordvoerder van het ministerie zei dat een aantal mensen die onder invloed verkeerden van het een of ander het museum waren binnengedrongen. Toen het alarm afging, gingen ze ervandoor en beschadigden ze het schilderij. De daders zijn niet gepakt.’
Men zou toch geneigd zijn aan te nemen dat er bij het ANP professionale journalisten werken. Hoe, vraag je je in zo’n context af, is het dan mogelijk dat (een van) dezen nog steeds niet weet (weten) dat een begrip als aantal (tiental, honderdtal) een enkelvoud is en derhalve het gezegde in die zin dienovereenkomstig dient te worden gebruikt: dus in de laatste alinea:
“onder invloed verkeerde; was binnengedrongen.”
Daarna begint er een nieuwe zin, en dan mag men verder gaan met “gingen ze”, etc. Alleen ook daar is sprake van een wat dwaze situatie, lijkt mij. Het is waarschijnlijker dat die barbaren eerst dat schilderij hebben beschadigd en pas daarna ervandoor zijn gegaan.
Iemand fluisterde mij per elektronische post toe dat het op nu.nl ook niet bepaald beter zou gaan.
Taalverloedering alom, ook en vooral bij journalisten. Velen kennen niet eens het juiste woordgeslacht meer: kerkhof wordt al met het lidwoord de geornamenteerd door dergelijke liederlijke lieden. ’t Is dat het niet in mijn aard ligt, anders zou ik met lid-woorden in hun richting willen smijten.
Minderbegaafdheid grijpt als een snel woekerend gezwel om zich. Kortom: Driewerf BAH!