SPRING
Wake up again, sad heart, wake up again!
(I heard the birds, this morning singing sweet.)
Wake up again! The sky was crystal clear;
And washed quite clean with rain;
And far below my heart stirred with the year,
Stirred with the year and sighed. O pallid feet
Move now at last, O heart that sleeps with pain
Rise up and hear
The voices in the valleys, run to meet
The songs and shadows. O wake up again!
Put out greenleaves, dead tree, put out green leaves!
(Last night the moon was soft and kissed the air.)
Put out green leaves! The moon was in the skies,
All night she wakes and weaves.
The dew was on the grass like fairies’ eyes
Like fairies eyes. O tree so black and bare,
Remember all the fruits, the full gold sheaves;
For nothing dies,
The songs that are, are silences that were,
Summer was Winter: O put out green leaves!
Break through the earth, pale flower, break through the earth!
(All day the lark has sung a madrigal.)
Break through the earth that lies not lightly yet
And waits thy patient birth,
Waits for the jonquil and the violet,
The violet. Full soon the heavy pall
Will be a bed, and in the noon of mirth
Some rivulet
Will bubble in my wilderness, some call
Will touch my silence. O break through the earth.
[Rome, March 1897]
Alfred Douglas (1870-1945)
Overgenomen uit: Caspar Wintermans: Alfred Douglas — A Poet’s Life and His Finest Work. Peter Owen, London and Chester Springs PA, USA; ISBN 0 7206 1270 5.
In het jaar dat het bovenstaande gedicht is geschreven, correspondeerden Alfred Douglas en Stéphane Mallarmé, en naar aanleiding van Douglas’ poëzie tot dan toe schreef zijn Franse collega: “One of the rare occasions on which I was happy to understand English was the day your poems reached me.”
Zie tevens onze bijdrage van zaterdag 31 maart, met eveneens een gedicht uit deze zelfde verzameling, uit hetzelfde boek van Caspar Wintermans.
*****
Afbeelding
Portret uit 1896 van Lord Alfred Bruce Douglas, door Walter Spindler (1878-1940), opgenomen in de bundel Poems. Thans ook in het fotokatern van het bovengenoemde boek van onze landgenoot Caspar Wintermans.
Naar ik begrijp is de Engelse editie van Wintermans bijkans nog interessanter dan de Nederlandse. Ik zal die dan ook maar ijlings te pakken zien te krijgen.
Niet bijkans, Evert, maar zonder enige twijfel. Niet alleen heeft Caspar Wintermans laten zien dat hij uitstekend met taal kan omgaan, ook met de Engelse, maar is het boek bijzonder boeiend geschreven, het geheel straalt een en al brille uit. Het is een uitermate intelligent werkstuk, dat nog extra aantrekkelijkheid heeft verkregen door de ruime keuze aan gedichten van Alfred Douglas, die er eveneens in is opgenomen. Te lang waren deze niet voor iedereen even gemakkelijk toegankelijk. Dat alleen al is een groot compliment waard. Details omtrent tal van aspecten van dit, ook qua uiterlijk zo aantrekkelijke, boek volgen hier binnenkort nog in een separaat artikel over werk en auteur.
Uitgever en literair agent van Caspar Wintermans zijn zeer opgetogen en verwachten dat het meesterstukje zal aanslaan. Wij hier geloven in ieder geval zeer nadrukkelijk in dat boek, en dus in de kwaliteiten van Alfred Douglas als dichter, en in die van Caspar Wintermans als biograaf.