Op 7 februari 1888 heeft een jongen, die met de eigenares van het poëzie-album bevriend was, een bijdrage geschreven in het bewuste boekje dat wij u in de vorige aflevering reeds hebben voorgesteld. Qua afbeelding heeft u alleen kunnen kennisnemen van het uiterlijk dat niet al te zeer is aangetast, ondanks het feit dat dit 120 jaar geleden werd vervaardigd. Met enige regels tekst hebben we meteen iets verteld over de aard van het schrift van de teksten, die in het boekje zijn bijeengebracht.
In het onderhavige geval — later komen er nog een paar, en die zijn warempel wel wat ‘zwaarder op de hand’ — is de gehele tekst tamelijk groot geschreven, zonder dat die als robuust-mannelijk kan worden aangemerkt. Die leesbaarheid in figuurlijke zin, waarbij het om duidelijkheid gaat, betekent niet zonder meer dat iemand, die nog nooit een tekst in dat schrift heeft moeten ontcijferen, nu ook maar direct kan interpreteren wat er staat, maar als u de onderstaande overzetting in drukletters van anno nu er naast legt, dan valt het misschien wel weer mee
De tekst op de afbeelding luidt:
So die Rosen blühen
So blühe stets dein Glück
Und wenn du Rosen siehst
So denk an mich zurück
Zum Andenken an d. Freund
Hermann Tschirschnitz
Rauschwalde
d. 7. Febr. 1888.
Deze bijdrage van een jeugdvriend staat op een rechterpagina; daar tegenover zijn drie kleurige plaatjes ingeplakt, en het is niet duidelijk of deze tevens van de jongen afkomstig zijn of dat de eigenares zelf flink aan het inplakken is geslagen, hetgeen ook heel vaak is gebeurd, om zelf het karakter van het boekje te kunnen bepalen, en de tekst alleen aan anderen over te laten.
___________
Afbeeldingen
1. Pagina met tekst van een vriend, d.d. 7-2-1888.
2. De pagina daar tegenover.