Het Friese Akkrum bewaart een mooi geheim. Eén van zijn zonen, Folkert Kuiper, die daar in 1843 werd geboren, emigreerde naar Amerika en werd daar schatrijk. Wellicht uit integratie-overwegingen veranderde hij zijn naam in Frank Cooper. Bij een bezoek aan zijn ouders werd hij geraakt door de armoede daar en besloot hij in Akkrum een gasthuis voor bejaarden te stichten.
In 1901 was het uit 22 aaneengesloten woningen bestaande gebouw met een markante middenpartij voor dat doel gereed. Het werd Coopersburg genoemd. In 1904 overleed Frank Cooper en hij werd samen met zijn eerder overleden vrouw bijgezet in een mausoleum dat in de achtertuin van Coopersburg in 1906 werd gebouwd. Dit bouwwerk, hoewel traditioneel van opzet, vertoont een aantal art nouveau-details en oogt eigenlijk zeer on-Hollands. Voor de vormgeving ervan was de Duitse architect Johann Hinrich Schröder verantwoordelijk. De tuin is vrij te betreden, het mausoleum uiteraard niet.
In naam de humaniteit:
Alle minnsken binn myn broerren!
‘t Grootste geluk in deze wereld
is weggelegd voor hen die anderen
trachten gelukkig te maken.
Dat waren de woorden van de stichter bij de opening van Coopersburg.
