Op zaterdag 3 januari — tussen 19:00 uur en 22:15 onze tijd — presenteert de Britse zender BBC Radio 3 Puccini’s opera La Bohème. Dat gebeurt in het gebruikelijke zaterdagavond-programma Opera on 3 in een rechtstreekse uitzending die op dat moment als middagvoorstelling wordt gegeven in de Metropolitan Opera te New York. Frederic Chaslin dirigeert koor en orkest van de Met; de twee belangrijkste rollen zullen worden gezongen door de sopraan Maija Kovalevska als Mimi, en de tenor Ramón Vargas als de straatarme dichter Rodolfo, die in een Parijs atelier honger en kou lijdt, maar de liefde van zijn leven vindt, zij het voor slechts korte tijd. Het drama zal zich onverbiddelijk voltrekken en eindigen in een tragedie. Soms houdt ook een melodrama het mensdom niet alleen een spiegel voor, maar vertelt het een verhaal dat zich ooit, zo niet veelvuldig, ergens ter wereld wel heeft afgespeeld, en dit mutatis mutandis zich nog regelmatig opnieuw zal voltrekken.
Opnieuw in het repertoire
Het betreft hier een opnieuw in de programmering opgenomen versie, zoals die in de optiek van Franco Zeffirelli (geboren 1923) tot stand is gekomen. Daarbij gaat het waarschijnlijk om diens regie van 1982, welke tevens als film de ronde doet. Zeventien jaar eerder had Zeffirelli van deze opera ook al een rolprent gemaakt.
In 1896 zorgde de productie van dit muziekdrama van Giacomo Puccini (1858-1924) voor diens internationale doorbraak toen de eerste voorstelling, onder leiding van Arturo Toscanini (1867-1957) in het Turijnse Theatro Regio op 1 februari werd gegeven. Al snel begon de zegetocht van het muzikale melodrama in vier taferelen. In Berlijn werd het in 1897 reeds in de befaamde Kroll-Oper opgevoerd en in datzelfde jaar eveneens te Den Haag, Londen en Wenen. Weer een jaar later was New York aan de beurt.
Het gebeuren
Het libretto is afkomstig van de twee heren, die eveneens hebben getekend voor het kleine boekje met tekst voor Puccini’s andere veelgeprezen, vier jaar later in première gegeven meesterwerk Tosca: Giuseppe Giacosa en Luigi 
Illica. Zij hebben zich gebaseerd op de roman van de Franse auteur Henry Murger (1822-1861) Scènes de la vie de bohème uit 1849. Het verhaal mag zodanig bekend worden verondersteld dat we u dat hier, zelfs in synopsis, zullen besparen. Wellicht dat u de schok der herkenning als aangenaam zult ervaren, of geheel nieuwe parafernalia zult ontdekken die u bij (een) vorige confrontatie zijn ontgaan.
En dat is dan mooi meegenomen, aangezien het één der belangrijkste aspecten van de (muzische) kunsten is, te zorgen voor verrassende confrontaties en, als het even kan, interactie. Deze specifieke kunstvorm is dus niet bedoeld om u te doen inslapen — ook al is dat niet direct op dezelfde manier die de dichter voor de protagoniste Mimi in petto had: en al te jong afscheid van het ondermaanse — doch u en alle andere interessenten te activeren.
De compo
nist in het zonnetje
Met opvoeringen van Puccini-opera’s — of het opgegraven van oudere filmrollen, door middel van nieuwe bijdragen in muziek- en andere kunstrubrieken van de Noordpool tot Paaseiland en ook verder vrijwel overal ter wereld en niet te vergeten met nieuwe literatuur over deze componist — is de laatste tijd zeer veel herdacht dat Giacomo Puccini, verslaafd aan componeren en aan vrouwen, op 22 december 1858 werd geboren, en ’s mensen fetisjisme voor meestal ronde getallen — zeker bij instanties die daar financieel beter van (hopen te) worden — maakt dan dat alle zichzelf respecterende media wel een Puccini-bijdrage hebben geleverd. Nu blijven ook wij niet achter door hier over één zijner Tre Capolavori (drie hoofdwerken) te schrijven, doch wij troosten ons metde gedachte dat we een zeer legitieme aanleiding hebben: een rechtstreekse uitzending uit The Met.
____________
Afbeeldingen
1. Ramon Vargas als Rodolfo en Maija Kovalevska als Mimi in de heropname door de Metroplitan Opera New York van Franco Zeffirelli’s versie. (Foto; Marty Sohl.)
2. De Franse schrijver Henri Murger auctor intellectualis van La Bohème, hier in 1854.
3. Giacomo Puccini.