Opéra Garnier architectonisch nader bekeken in Baukunst van Arte-tv

In de aflevering van het programma Baukunst, vrijdag 3 juni in de namiddag uit te zenden door Arte-tv, wordt een beeld geschetst van de architectonische bijzonderheden van de Parijse Opéra Garnier die op 5 januari 1875 in gebruik werd genomen. […]

In het programma Baukunst – een televisiemagazine over architectuur dat reeds een vast onderdeel van Arte-televisie vormt – zal in de aflevering, die op vrijdag 3 juni zal worden uitgezonden, tussen 16:20 en 16:50 uur, aandacht worden besteed aan de architectuur van de Parijse Opéra Garnier, door middel van een documentaire van Stan Neumann uit 1999. Dat gebouw is ontstaan in de jaren 1861-1875 en heeft heel snel internationale faam verworven. Niet alleen vanwege de producties, die er in de loop van goed een eeuw op het gebied van het muziektheater – opera en ballet – zijn gerealiseerd, maar alleen al vanwege het architectonische hoogstandje dat met dat instituut is gerealiseerd.
Met de officiële opening van dit door Charles Garnier (1825-1898) gebouwde huis – dat zijn onovertroffen meesterstuk zou blijken –, op 5 januari 1875, met 2.600 zitplaatsen en een schitterende Grand Foyer, beschikte de Parijse Opéra weer over een eigen theater, nadat twee jaar tevoren het tot dan toe gebruikte theatergebouw was vernield. Vanaf 1890 deden de muziekdrama’s van Richard Wagner er hun intrede, en twee decennia daarna volgde diens collega en landgenoot Richard Strauss, met als eerste diens Salome.
Het ging in de tweede helft van de twintigste eeuw langzaam maar zeker bergafwaarts met de kwaliteit van het gebodene, totdat de Zwitserse componist Rolf Liebermann (1910-1999) – die daarvoor de Hamburgische Staatsoper tot internationale faam had opgestuwd – in 1973 de instelling opnieuw wist op te stoten in de theatervaart der volkeren met een enscenering van Lulu uit 1937 van Alban Berg (1865-1935).
Nog meer faam heeft de instelling verworven door het werk dat de internationaal hoog gewaardeerde Russische schilder Marc Chagall (1887-1985) in 1963 heeft afgerond aan het plafond van de Parijse Opéra. Het Ravel-detail van die Plafondschildering is te zien op de aan dit weblog gelieerde Tempel van het Muziektheater in een bijdrage van 2 juni.
Na het gereedkomen van de Parijse Opéra Bastille wordt het gebouw veel minder gebruikt voor muziekdrama’s dan voorheen en zijn het vooral balletvoorstellingen die er worden gerealiseerd.
__________
Afbeelding: De Parijse Opéra van Charles Garnier rond 1900.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *