Frits Lapidoth acht ik door zijn roman Goëtia bekend bij alle polderdecadentisten. Maar toen ik het zojuist gedigitaliseerde Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift doorbladerde, stuitte ik op nog weer eens op zijn al eeuwen door mij gezochte novellenbundel Moderne Problemen (1890). Gezocht vanwege het verhaal ‘Het klare gif’, want daarin schijnt Lapidoth ‘zich geïnspireerd te hebben op … Lees verder “Polderdecadentisme (11)”
…die ik graag eens zou willen lezen doch die niet te vinden zijn, want van de aardbodem verdwenen lijken. Ja, ze zijn in een enkele UB of KB aanwezig, doch daar veelal enkel ter inzage en dat leest niet echt lekker: – Benno, De nieuwe verborgenheden van Amsterdam. Smit [1896] – Jean Lefort Bulee, Een greep uit het … Lees verder “Vergeten eindeeuwsche Nederlandse romans…”
Het is het einde van het jaar, en dan komt men traditiegetrouw met allerlei lijstjes van zaken die ‘het beste’ waren het laatste jaar, en in dit geval vaak het laatste decennium. Nu, voor ons, 1900-fin-de-siècle-geesten, gaat dat een beetje lastig, maar we willen uiteraard niet achterblijven. Dus wij presenteren hier doodleuk, alsof de tijd zeker 100 jaar heeft stilgestaan, de top 50 van de beste Nederlandse romans uit het fin de siècle. […]
In Frits ‘daar hebben we hem weer’ Lapidoths novelle ‘Verboden suggesties’ (uit: Moderne Problemen, 1890) gaan de protagonist en zijn vriend Boreel na hun studie naar Parijs om daar de letteren, het spiritisme, het hypnotisme en ander hips te bestuderen. Deze Boreel heeft een duidelijk omlijnde literaire smaak: ‘Natuurlijk spraken we ook veel over zijn … Lees verder “Huysmans in Holland detailtje (2)”
