Alfred Douglas — Magische woorden naar onsterfelijkheid

SONNET ON THE SONNET To see the moment holds a madrigal, To find some cloistered place, some hermitage For free devices, some deliberate cage Wherein to keep wild thoughts like birds in thrall; To eat sweet honey and to taste black gall, To fight with form, to wrestle and to rage, Till at the last … Lees verder “Alfred Douglas — Magische woorden naar onsterfelijkheid”

Alfred Döblin en het gevaarlijkste menselijke orgaan — het hoofd

Levenswijsheden, in en uit ons dagelijks bestaan Menigeen heeft zich veelvuldig afgevraagd hoe het mogelijk is geweest dat Alfred Döblin (1878-1957) [1] — die in eerste instantie medicus was en heeft gefunctioneerd als (zenuw)specialist en voornamelijk als arts voor ziekenfondspatiënten, daarnaast een gezin had en ook nog tal van publieke functies vervulde — erin is … Lees verder “Alfred Döblin en het gevaarlijkste menselijke orgaan — het hoofd”

Dichters van Montmartre, rond 1900 — 1. Maurice Vaucaire

Parijse kunstenaarskolonie Rond de vorige eeuwwisseling zijn in de Parijse buurt Montmartre niet alleen tal van schilders, tekenaars, beeldhouwers en andere, al dan niet mindere, grootheden werkzaam geweest, maar ook vele, meestal jonge en vooral mannelijke, dichters, toneelschrijvers en romanciers. Velen van hen waren daar niet alleen zeer druk met pen of penseel, maar tevens … Lees verder “Dichters van Montmartre, rond 1900 — 1. Maurice Vaucaire”

Rainer Maria Rilke — Voorjaarspoëzie uit Die Gedichte

AUS EINEM APRIL Wieder duftet der Wald. Es heben die schwebenden Lerchen mit sich den Himmel empor, der unseren Schultern schwer war; zwar sah man noch durch die Äste den Tag, wie er leer war, aber nach langen, regnenden Nachmittagen komemn die goldübersonnten neueren Stunden vor denen flüchtend an fernen Häuserfronten alle die wunden Fenster … Lees verder “Rainer Maria Rilke — Voorjaarspoëzie uit Die Gedichte

Georg Heym en Georg Trakl — Voorjaarspoëzie

APRIL Das erste Grün der Saat, von Regen feucht, Zieht weit sich hin an niedrer Hügel Flucht. Zwei große Krähen flattern aufgescheucht Zu braunen Dorngebüsch in grüner Schlucht. Wie auf der stillen See ein Wölkchen steht, So ruhn die Berge hinten in dem Blau, Auf die ein feiner Regen niedergeht, Wie Silberschleier, dünn und zitternd … Lees verder “Georg Heym en Georg Trakl — Voorjaarspoëzie”

Oude bekenden ontvangen deze nieuwe maand met open armen

Directe belofte en vagere toezegging Laten wij, nu de nieuwe maand met frisse adem de gemoederen probeert te beïnvloeden door de lente — die waarlijk niet meer tegen te houden valt, nu alle knoppen openspringen en een nieuwe bloei onze aandacht de komende maanden wellicht enigszins weet weg te houden bij narigheid en andersoortige ellende … Lees verder “Oude bekenden ontvangen deze nieuwe maand met open armen”

De Verzameling van Eppo Veldkamp (1849-1934)

Boekbindersmarmer In 1883 heeft Eppo Veldkamp de leeftijd van 34 jaar als hij een stevig gebonden schrift met een linnen rug en groen boekbindersmarmer aanschaft en besluit zijn gedachten en gedichten, invallen en ook curieuze voorvallen op te tekenen, evenals spreuken welke hij, willekeurig waar, tegenkomt en onthoudt. Reacties naar aanleiding van een bericht in … Lees verder “De Verzameling van Eppo Veldkamp (1849-1934)”

Alfred Douglas — The Dead Poet

THE DEAD POET I dreamed of him last night, I saw his face All radiant and unshadowed of distress, And as of old, in music measureless, I heard his golden voice and marked him trace Under the common thing the hidden grace, And conjure wonder out of emptiness, Till mean things put on beauty like … Lees verder “Alfred Douglas — The Dead Poet

Mini-ster erkent zondag fouten — in nieuw radioprogramma

En zo’n behandeling moet ik mij laten welgevallen! . . . ’t Is mijn eigen schuld; ik had al lang eens op mijn poot moeten spelen . . . mijn tanden laten zien . . . van mij afbijten! En mij een vijand van de maatschappij te noemen! Mij! Dat laat ik bij mijn ziel … Lees verder “Mini-ster erkent zondag fouten — in nieuw radioprogramma”