Auteur: Sander Bink

Een klein leporello album uit 1895

In 1883, 1887 en 1895 werden er in Amsterdam wereldtentoonstellingen gehouden op het terrein achter het Rijksmuseum, thans Museumplein. Een klein leporello album werd uitgegeven tijdens die van 1895. Blogger en bibliofiel Perkamentus vertelt ons meer.

In 1883, 1887 en 1895 werden er in Amsterdam wereldtentoonstellingen gehouden op het terrein achter het Rijksmuseum, thans Museumplein. Een klein leporello album werd uitgegeven tijdens die van 1895. Blogger en bibliofiel Perkamentus vertelt ons meer.

Geerten Meijsing — De grachtengordel (1992)

Geerten Meijsing is een schrijver van wie je zou kunnen verwachten dat hij vaker op deze elektronische pagina’s genoemd wordt. In zijn werk toont hij zich immers duidelijk schatplichtig aan de literatuur van het fin de siècle. Dat geldt ook voor De grachtengordel, een sleutelroman over het Nederlandse literaire bedrijf, die is gekruid met een vleugje Couperus, een toefje Willem Paap en een wolkje Joris-Karl Huysmans. […]

Geerten Meijsing is een schrijver van wie je zou kunnen verwachten dat hij vaker op deze elektronische pagina’s genoemd wordt. In zijn werk toont hij zich immers duidelijk schatplichtig aan de literatuur van het fin de siècle. Dat geldt ook voor De grachtengordel, een sleutelroman over het Nederlandse literaire bedrijf, die is gekruid met een vleugje Couperus, een toefje Willem Paap en een wolkje Joris-Karl Huysmans. […]

De toekomststaat (een nachtmerrie Fin-de-Siècle)

In haar scriptie over Nederlandse toekomstverhalen vanaf 1777 tot 1900 schrijft Lizet Heijboer over een stripverhaal uit circa 1891 van ene Korporaal Achilles, waarin de spot gedreven wordt met de socialistische ideeën van Domela Nieuwenhuis. Een strip uit 1891? Bestond dat genre toen al? […]

In haar scriptie over Nederlandse toekomstverhalen vanaf 1777 tot 1900 schrijft Lizet Heijboer over een stripverhaal uit circa 1891 van ene Korporaal Achilles, waarin de spot gedreven wordt met de socialistische ideeën van Domela Nieuwenhuis. Een strip uit 1891? Bestond dat genre toen al? […]

‘Ik wou dat ik Eline Vere was’

Een curieus geval van fictieve receptie van de Tachtigers vinden we deze maal in het niet-klassieke jeugdboek over psychiatrie en zelfmoord Het leven en sterven aan Anne Marjorie Lam (Baarn, 1923), van de hier al eerder genoemde Ellen Forest. Uiteraard dweept de hoofdpersoon met de moderne letteren, en dan specifiek met een bekend romantisch en tragisch personage. […]

Een curieus geval van fictieve receptie van de Tachtigers vinden we deze maal in het niet-klassieke jeugdboek over psychiatrie en zelfmoord Het leven en sterven aan Anne Marjorie Lam (Baarn, 1923), van de hier al eerder genoemde Ellen Forest. Uiteraard dweept de hoofdpersoon met de moderne letteren, en dan specifiek met een bekend romantisch en tragisch personage. […]

Proefschrift: Frederik van Eeden en Felix Ortt

Geassocieerd OSL-promovenda Leonieke Vermeer verdedigt op 21 januari om 16.15 uur in het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen haar proefschrift Geestelijke lenigheid. De relatie tussen literatuur en natuurwetenschap in het werk van Frederik van Eeden en Felix Ortt, 1880-1930. Voor meer informatie, klik hier (even doorklikken).

Geassocieerd OSL-promovenda Leonieke Vermeer verdedigt op 21 januari om 16.15 uur in het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen haar proefschrift Geestelijke lenigheid. De relatie tussen literatuur en natuurwetenschap in het werk van Frederik van Eeden en Felix Ortt, 1880-1930. Voor meer informatie, klik hier (even doorklikken).

J.K. Huysmans — En Ménage

Onder de kerstboom, en daarnaast, lazen we de roman En Ménage van onze lievelingsschrijver Joris-Karl Huysmans, oorspronkelijk verschenen in 1881. We hadden deze nog niet gelezen, maar na even inkomen in het Frans, bleek het een erg mooi boek dat niet als essentieel, maar wel als ‘aanrader’ gemarkeerd kan worden. […]

Onder de kerstboom, en daarnaast, lazen we de roman En Ménage van onze lievelingsschrijver Joris-Karl Huysmans, oorspronkelijk verschenen in 1881. We hadden deze nog niet gelezen, maar na even inkomen in het Frans, bleek het een erg mooi boek dat niet als essentieel, maar wel als ‘aanrader’ gemarkeerd kan worden. […]

Een studentikoos geval van Gorter-epigonisme

Het af en toe terugkerend marginaal onderwerpje “Sensitivistisch Gorter-epigonisme in de Nederlandse letterkunde in de jaren 1890-1910” leidt ons deze maal naar de Delftsche Studenten-Almanak 1900. (J. Waltman Jr, Delft), die sowieso een hoog Tachtigersgehalte heeft. […]

Het af en toe terugkerend marginaal onderwerpje “Sensitivistisch Gorter-epigonisme in de Nederlandse letterkunde in de jaren 1890-1910” leidt ons deze maal naar de Delftsche Studenten-Almanak 1900. (J. Waltman Jr, Delft), die sowieso een hoog Tachtigersgehalte heeft. […]

Een symbolistisch oud en nieuw gewenst!

Uw trouwe scribent gaat het nieuwe jaar in in Brugge. Na Parijs de meest decadente stad ter wereld uiteraard. Zie Rodenbach, Van Looy, en nog zo wat. Een verfijnd nieuw jaar gewenst! [Afbeelding: Fernand Khnopff, La ville morte, 1904]

Uw trouwe scribent gaat het nieuwe jaar in in Brugge. Na Parijs de meest decadente stad ter wereld uiteraard. Zie Rodenbach, Van Looy, en nog zo wat. Een verfijnd nieuw jaar gewenst! [Afbeelding: Fernand Khnopff, La ville morte, 1904]

(Decadente) aanwinsten (13)

Met deze keer Camille Lemonnier, Lodewijk van Deyssel, Guy de Maupassant, J. Tielrooy, Top Naeff en Edmond Haraucourt. En een attendering op enkele interessante/curieuze boeken die we niet kochten, maar tegenkwamen in een zojuist verschenen catalogus van de heren Fokas. […]

Met deze keer Camille Lemonnier, Lodewijk van Deyssel, Guy de Maupassant, J. Tielrooy, Top Naeff en Edmond Haraucourt. En een attendering op enkele interessante/curieuze boeken die we niet kochten, maar tegenkwamen in een zojuist verschenen catalogus van de heren Fokas. […]

Beardsley in Holland: Eduard Veterman

Trouwe en verfijnde lezers kennen uiteraard de roman De hoornen van den maan. Deze, een fraai staaltje van Nederlandse décadence littéraire, verscheen in 1924. We noemden hem hier al eens. Ik, en velen met mij, nam altijd aan dat de op het titelblad genoemde Jan van Ees, toneelspeler en vriend van Eduard Veterman, de Beardsley-achtige tekeningen maakte. Veterman was immers de schrijver. Een oplettend bericht van de hooggewaardeerde Paul S. corrigeerde deze te gemakkelijke veronderstelling. […]

Trouwe en verfijnde lezers kennen uiteraard de roman De hoornen van den maan. Deze, een fraai staaltje van Nederlandse décadence littéraire, verscheen in 1924. We noemden hem hier al eens. Ik, en velen met mij, nam altijd aan dat de op het titelblad genoemde Jan van Ees, toneelspeler en vriend van Eduard Veterman, de Beardsley-achtige tekeningen maakte. Veterman was immers de schrijver. Een oplettend bericht van de hooggewaardeerde Paul S. corrigeerde deze te gemakkelijke veronderstelling. […]