Deze mag gerust redelijk opvallend genoemd worden. Weliswaar valt hij ver buiten het bereik van ons werkelijke onderzoek, maar hij mag niet onvermeld blijven: minister-president Jan-Peter Balkenende. Hij heeft niet alleen net zulk keurig jongenshaar als Aubrey Beardsley, hij bewondert de decadente tekenaar en trachtte hem zelfs in zijn jonge jaren na te volgen:
Hij was fanatiek in het debat, opponenten kregen hem niet om. Naar eigen zeggen was de premier niet slecht in tekenen. Op het atheneum maakte hij pentekeningen, zwart-wit, met passer en liniaal. In de beeldende kunst heeft hij een voorliefde voor ‘jugendstil, ‘tekeningen met motieven van zuilen, bloemen en bladeren.’ Ook Aubrey Beardsley bewondert hij. Sinds hij gegrepen werd door de politiek, is de tekendoos tot zijn spijt niet meer open geweest. (Vrij Nederland, april 2008).
En:
Wat hobby’s betreft, komt hij soms verassend uit de hoek. Balkenende is een liefhebber van Aubrey Beardsley, die onder meer bekend is van een serie erotische tekeningen. (Leidsch Dagblad, mei 2005).
Zou dat betekenen dat Jan Peter ook van Carel houdt? Als dat zo is, is mijn vertrouwen in de toekomst van dit land weer volledig hersteld!
O, jeempie, Balkenende houdt van Beardsley – ik neig er nu naar om mijn Yellow Books in de kachel te werpen. Men houdt zich immer voor een grootburger wanneer men Beardsley apprecieert, maar ik ben bang dat het bij deze onder kleinburgerdom gaat vallen. Misschien is B. wel in aanraking gekomen met die andere B. door de J.P. van der Leeuw, een gesjeesde priester of pater, die kort na de Tweede Wereldoorlog overleed in Sint Anna ter Muiden in Zeeuwsch Vlaanderen. Zijn dagboekaantekeningen van die laatste tijd zijn bezorgd door M.P. de Bruin en in de jaren 1970 uitgegeven. Voorts een groot-formaat boek met de meest lelijke Beardsley-imitaties denkbaar, eveneens met inleiding door De Bruin. Die Van der Leeuw stond lokaal in een kwade geur vanwege zijn sexualiteit of erger.Nu ja de verbinding is tentatief. In elk geval knijpt B. blijkbaar bijzonder graag billen, en dat is al bijna grootburgerlijk.