Hoewel we de meeste onderzoeksreeksen hier een stille onaangekondigde dood laten sterven zijn sommige daarentegen nimmer af en worden al even stilletjes voortgezet. Persoonlijk vond, vind, ik de leukste kunsthistorische reeks hier het onderzoek naar naar Aubrey Beardsley in Nederland waarvan u de resultaten op deze fenomenaal mooie website heeft kunnen lezen en op ouderwets … Lees verder “Van en over de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti”
Categorie: Beeldende kunst
Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven
Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis … Lees verder “Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven”
Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen
De meest avant-gardistische kunstenaar van de Nederlandse kunst van de jaren 1890 is waarschijnlijk Johan Thorn Prikker. Avant-gardistisch gebruik ik hier gewoon in de niet al te ingewikkelde zin van het woord: eigenzinnig, niet erg toegankelijk voor ‘het grote publiek’, in zijn eigen land al snel vergeten en dat soort zaken. Zijn werk was in … Lees verder “Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen”
Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902
Nu dat Elisabeth Leijnse het fin de siècle weer helemaal AKOfähig heeft gemaakt met haar succesvolle dubbelbiografie Cécile en Elsa. Strijdbare freules en Hilda van Suylenburg de favoriete roman is geworden van zowel Arjan Peters als Bas Heijne gaat zij helemaal los en stort zich op Maeterlinck, in een meer dan prijzenswaardige poging deze moeilijke … Lees verder “Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902″
Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller
Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere … Lees verder “Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller”
Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.
‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’, zegt mijn buurman altijd. ‘Doe wat je wilt zal wet zijn’ zei Aleister Crowley. En met die laatste was ik, meer dan met mijn buurman, weer een beetje bezig naar aanleiding van het eind 2016 verschenen, doch eerst nu door mij gelezen, Occult Paris: the Lost … Lees verder “Van en over Satan, Bullebak 666 en de Nederlandse letteren.”
Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.
Ik zei [=schreef] het al eerder maar alles is niks, ijdelheid en najagen van wind en dat is de reden voor mijn nu al legendarische studeerkamerdecadentie. Oblomov, who the fuck is Oblomov? Ik lig de hele dag in bed, katerig van de absint, een beetje Users-singletjes te draaien en, dit vloeit voort uit het voorgaande, … Lees verder “Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.”
Een maniak met een slecht geweten: Odilon Redon in de Kunstkring en in Kröller-Müller
In het Kröller-Müller Museum is onlangs een grote tentoonstelling over Odilon Redon geopend: very nice! Samen met Rops, Vallotton, Toorop en Schiele een van mijn favorietste rond1900-kunstenaars ever. Van zijn totaal bizarre en surrealistische werk kunnen wij hier op het rond1900-hoofdkantoor maar geen genoeg krijgen. Helaas is bijvoorbeeld een oorspronkelijk ets of litho van Redon buiten … Lees verder “Een maniak met een slecht geweten: Odilon Redon in de Kunstkring en in Kröller-Müller”
Van en over het volstrekt vergeten Kleine kruis van zwarte steen en het vermoorde kind van Georges de Feure uit 1895.
Ver, ver weg van hier, in het barre deprimerende land der Nederlandse canonieke letterenstudies verscheen onlangs Van Constantijntje tot Tonio. Het dode kind in de Nederlandse literatuur. U begrijpt dat ik er niet over peins om mijn Vergilius en Proust opzij te leggen voor studies waarin ruw literair gemeen als Vondel, Tollens en Van der … Lees verder “Van en over het volstrekt vergeten Kleine kruis van zwarte steen en het vermoorde kind van Georges de Feure uit 1895.”
Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.
Toen ik gister twee pakken fairtrade koffie bij de LIDL had afgerekend en net op mijn skateboardje wou stappen om naar de eenzame decadente villa terug te rollen liep ik tot mijn vreugde Katrien D. tegen het lijf. Zij is niet alleen heel beroemd en knap maar ook nog enorm intelligent. Een beetje zoals ik, … Lees verder “Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.”