Kijk nu: vandaag stuitte ik in de prachtcollectie van de baas op twee boekjes die op zichzelf niet zeldzaam zijn, maar die ik wel al jaren eens wilde lezen en dus leuk op de stapel ongelezen – Franse – decadenten – want – mijn – Frans – is – niet – zo – goed – meer – als – een – jaar – of – zeven –
geleden kunnen:
Léon Bloy – Le Désespéré (1886). Bloy was eind jaren 1880 bevriend met Huysmans en deze roman is direct geïnspireerd door diens À Rebours.
P.J. Toulet – Monsieur du Paur (1920). Praz noemt het als de stereotype representatie van de sadistische Engelsman. Curieus.
Daarnaast vond ik nog wat boekjes van Remy de Gourmont, Mirbeau en Laforgue. Die kennen we wel, maar zijn altijd leuk. Een mij onbekend doch aantrekkelijk uitziend boekje was Mademoiselle Mariani van Arsène Houssaye. Of het iets is weet ik nog niet, maar Houssaye was Baudelaire’s makker aan wie hij Le Spleen de Paris opdroeg.