VOEU STÉRILE
Je voudrais bien être rentier
Pour être imbécile à mon aise,
Pour rester, le cul sur ma chaise,
Béatement, le jour entier!
N’ayant plus de rêve en chantier,
Je deviendrais très vite obèse;
Je voudrais bien être rentier,
Pour être imbecile à mon aise.
J’attirerais dans mon sentier
Une maigre et frigide Anglaise,
Aux yeux de brume, au coeur de glaise,
Qui rirait avec un dentier;
Je voudrais bien être rentier!
De samensteller van de bundel Anthologie des poètes de Montmartre, Bertrand Millanvoye, verdient zelf eveneens de benaming dichter, naast romancier en toneelschrijver. Hij is op 30 april 1848 in Parijs geboren. Na zijn periode van scholing op diverse fronten heeft aan tal van grote dagbladen meegewerkt. Tijdens de Turks-Russische Oorlog van 1877 is hij in opdracht van de krant Le National als militair correspondent ingezet en heeft hij het leger van Mouktar Pacha op de voet gevolgd.
Na zijn terugkeer in Frankrijk ging hij als administrateur voor La Lanterne werken en heeft hij er kronieken en nieuwtjes gepubliceerd tot in 1882. Bertrand Millanvoye heeft bundels met novellen gepubliceerd en tevens romans, verder heeft hij toneelstukken geschreven die met veel succes in tal van Parijse theaters zijn opgevoerd. Tussen 1895 en 1900 leidde hij het Théâtre du Carillon in de rue de la Tour d’Auvergne, waar voor het eerst enkele stukken van zijn collega Georges Courteline werden gepresenteerd, waaronder Le Client sérieux.
*****
LA LUNE
Nous sommes trois dans ces sentiers:
La Lune écoute dans les branches!
Oh! ne parlez qu’à lèvres franches;
Elle fuirait si vous mentiez!
La Lune veut que tous nos songes
Ici-bas soient réalisés
Et ne luit pas pour les baisers
Qu’on se donne entre deux mensonges.
La Lune est l’astre des amants.
Si vous n’aimez pas, prenez garde:
La Lune blanche vous regarde
Et vous dénonce aux firmaments!
*****
Afbeelding
Stofomslag van de bundel Anthologie des poètes de Montmartre (1909).
Elegant!