Als er ooit onderzoek is gedaan naar de receptie van August Strindberg in Nederland, dan zal de altijd boeiende Maurits Wagenvoort vast en zeker over het hoofd gezien zijn. In zijn memoires staan enkele mooie herinneringen aan de Zweedse auteur. […]
In zijn essaybundel ‘De laatste deur’ geeft Jeroen Brouwers een uitvoerig overzicht van zelfmoord als motief in de Nederlandse literatuur van de laatste paar eeuwen. Het is een fantastisch boek, maar het fin de siècle komt er bij hem een beetje bekaaid vanaf. Tijd voor een lijstje met enkele aanvullingen. […]
Naast Pieter van der Meer de Walcheren blijkt ook schrijver en journalist Maurits Wagenvoort Kees van Dongen vroeg in diens carriere een bezoekje te hebben gebracht. Een herinnering.
Begin 1891 verscheen de roman Là-bas van J.K. Huysmans. Deze schandaalwekkende roman over het middeleeuwse en moderne satanisme heeft opvallend genoeg nogal wat sporen nagelaten in de Nederlandse literatuur van de jaren 1890. Een reconstructie. […]
Er is al vaker gespeculeerd over of de schilder Thomas Cool (1851-1904) model heeft gestaan voor het personage Duco van der Staal uit de roman ‘Langs lijnen van geleidelijkheid’ van Louis Couperus. Maar er valt nog een aardig detail aan toe te voegen. […]
Een buitengewoon aardige tentoonstelling over de schilder Thomas Cool; liefhebbers van het werk van Maurits Wagenvoort (De Droomers!) en Louis Couperus zullen deze zeker willen zien. Vanaf zaterdag 5 juni is de tentoonstelling ‘Thomas Cool [1851-1904], “Een Friesch Schilder”‘ te bezichtigen in het Pier Pander Museum te Leeuwarden. Bij de expositie verschijnt een gelijknamig, rijk geïllustreerd boek. Lees hier verder.
Het is het einde van het jaar, en dan komt men traditiegetrouw met allerlei lijstjes van zaken die ‘het beste’ waren het laatste jaar, en in dit geval vaak het laatste decennium. Nu, voor ons, 1900-fin-de-siècle-geesten, gaat dat een beetje lastig, maar we willen uiteraard niet achterblijven. Dus wij presenteren hier doodleuk, alsof de tijd zeker 100 jaar heeft stilgestaan, de top 50 van de beste Nederlandse romans uit het fin de siècle. […]
Er wordt opvallend veel ontwaakt in de beginzinnen van romans die in of net na 1900 verschenen. Wellicht een symbool voor de overgang naar de nieuwe eeuw: het fin de siècle overleefd, de wereld is niet ten onder gegaan, dus aan de slag maar weer! […]
Zo af en toe lees ik een boek en doe ik daar hier verslag van. Dat klinkt heel mooi, maar de waarheid is natuurlijk dat ik legio boeken níet lees. Daarnaast zijn de talloze boeken die ik half lees, waar ik in blader, slechts het omslag of de plaatjes van bekijk, drie zinnen in lees of die ik ooit in een adem uitlas, maar waar ik nu tevergeefs in herbegin. […]
Een tweede geval van de fictieve receptie van Mirbeau in de Nederlandse literatuur van rond 1900 werd mij aangedragen door trouwe lezeres en bibliofiel R.S.: waarschijnlijk de enige jongedame in Nederland die voor haar genoegen Wagenvoort, Reyneke van Stuwe of Anna van Gogh-Kaulbach leest. In diens roman Moeder (1909) trof ze de volgende opmerkelijke passage:
