Dit is wel een heel zwakke variant, maar ik noem hem voor de volledigheid. Deze maal betreft het het debuutbundeltje Aan den verlaten vijver (1909) van Jan Greshoff De link met het decadentisme, dat Greshoff zijn ‘moderne’ Fransche literatuur kende, blijkt in dit bundeltje eigenlijk enkel uit de auteurs van wie hij enkele motto’s ontleende: onder anderen Catulle Mendès, Grégoire le Roy en Peladan. Gedichten die het citeren waard zijn, staan er echter mijn inziens niet in. Het leukste is dat het gedicht ‘De Zieltoging’ een aan Henri van Boovens Witte Nachten ontleend motto heeft.
En toch, waarde Sander. Toch heeft Greshoff een paar erg sterke gedichten geschreven. Heus.
Waarde ‘directeur’, dat wil ik wel van je aannemen, maar ik moet mijn quasi-stoere virtuele alter-ego toch een beetje in stand houden!-: