Bonne nuit, mon amant! bonne nuit, mon frère! — Louis Couperus en de incestueuze zonde

Het werk van Louis Couperus laat zich eigenlijk minder goed vergelijken met Europese giganten als Thomas Mann, Henry James of Marcel Proust, dan met eveneens grote maar minder zwaarwichtige en populairdere schrijvers als Guy de Maupassant, Pierre Louÿs, Gabriele d’Annunzio en Jean Lorrain. Hoewel de naam in de Couperusstudie nauwelijks wordt genoemd, heeft ook het werk van Catulle Mendès, de vroege verdediger van Wagner en het symbolisme, wellicht een rol gespeeld in de literaire vorming van de Haagse auteur.

Het werk van Louis Couperus laat zich eigenlijk minder goed vergelijken met Europese giganten als Thomas Mann, Henry James of Marcel Proust, dan met eveneens grote maar minder zwaarwichtige en populairdere schrijvers als Guy de Maupassant, Pierre Louÿs, Gabriele d’Annunzio en Jean Lorrain. Hoewel de naam in de Couperusstudie nauwelijks wordt genoemd, heeft ook het werk van Catulle Mendès, de vroege verdediger van Wagner en het symbolisme, wellicht een rol gespeeld in de literaire vorming van de Haagse auteur.

Over een lievelingsroman van Louis Couperus

In de Nederlandse letteren van zijn tijd was er maar bitter weinig dat Louis Couperus kon bekoren. Slechts enkele schrijvers konden op zijn uitgesproken waardering rekenen. Een daarvan was Henri Borel. Ook het werk van zijn vriend Maurits Wagenvoort werd door de Haagse meester geprezen. Zijn Maria van Magdala, ‘een rijp en heerlijk werk, dat ik dikwijls weêr eens opneem en altijd met genot overlees’, zou Couperus wel eens op het pad van de historische roman hebben kunnen gebracht. […]

In de Nederlandse letteren van zijn tijd was er maar bitter weinig dat Louis Couperus kon bekoren. Slechts enkele schrijvers konden op zijn uitgesproken waardering rekenen. Een daarvan was Henri Borel. Ook het werk van zijn vriend Maurits Wagenvoort werd door de Haagse meester geprezen. Zijn Maria van Magdala, ‘een rijp en heerlijk werk, dat ik dikwijls weêr eens opneem en altijd met genot overlees’, zou Couperus wel eens op het pad van de historische roman hebben kunnen gebracht. […]