Dames, heren, alsmede burgers en buitenlui, proletariërs en aristocraten,
welkom bij ons 
573ste rond1900-bericht. Een bericht dat een volstrekte uitzondering gaat zijn, aangezien het ‘persoonlijk’ wordt. We know, het is iets verschrikkelijks, en we zullen het hierna hopelijk nimmer meer doen. We schakelen zelfs even over van de majesteitelijke-decadente pluraal naar de ik-vorm die het ruw gemeen doorgaans bezigt. De kwestie is als volgt.
Las u À rebours en En route? Heeft u De Feure’s en Khnopffs verbeeldingen van de stille stad Brugge op uw netvlies of aan uw muur? Las u Metamorfoze ook tien keer en herinnert u zich Hugo’s duinwandelingen in het begin en zijn milde artistieke mijmeringen? Staan u de passages in Erwin voor de geest waarin deze zich terugtrekt in Italië? Kent u de landschappen van Böcklin, Klinger en Friedrich? De rustieke woningen uit de romans van d’Annunzio?
Uiteraard is het antwoord op al deze vragen ‘ja’, anders las u dit niet. Welnu, deze, en 1000 andere beelden uit de schone letteren en kunsten van rond 1900 waren ook constant door ons, excuus, mijn hoofd. Niet altijd, want we doen ook wel eens andere dingen, maar bij het opgraven van curieuze passages uit vergeten romans ter uwer leesgenoegen, het schrijven aan de De Nerée-biografie (proefschrift, het einde is in zicht), het redigeren van de Rondom Couperus-delen en het antwoorden van mails met de meest uiteenlopende 1900-vragen en onbezoldigd meedenken op allerlei 1900-vlakken en ook nog ’s zoveel mogelijk de Mokumse bergen oude boeken en schilderijen induiken op zoek naar onbekend materiaal staan deze passages ons constant voor de geest. Sorry, ik schakel weer op meervoud terug, ‘ik’ krijgen we niet uit de pen. Daar zijn we te blasé en decadent voor: wat doet een ik er toe? Todo es nada. (10 punten als u weet welke Franse decadent dit als motto voor zijn roman gebruikte). Kortom, zaken als opium en absinth en hoerenkitten en na 22.00 naar bed gaan en elke dag een pizza eten is reuze leuk decadent maar niet voor ons. Wij zijn van de serene variant zogezegd. De ‘literaire’ wereld kennen we niet en feestjes slaan we ook over. We werken noest door in de alhaast legendarische decadente villa in Noord, die niemand ooit bezocht heeft zoals niemand de lokatie van Duc Jean Floressas Des Esseintes’ landgoed precies weet. Niks persoonlijks, maar we moeten doorschrijven en denken.
En daar wringt nu een beetje de schoen. Door onvoorziene omstandigheden, waar het leven, ook dat van een teruggetrokken studeerkamerdecadent, nu eenmaal uit bestaat, is die woon- en werkplek per nu niet meer beschikbaar. En dat is zacht gezegd vervelend. Niet alleen voor ons, maar ook voor u: voor de zomer moet namelijk deel drie van Rondom Couperus af zodat u die (Borels Vlinder) mee kan nemen op vakantie. Een artikel over Jacob Israël de Haan en Carel de Nerée kregen we nog net af maar een academisch stuk over een onbekende vroege Mirbeau-illustratie van die laatste ligt nu even stil. Om maar te zwijgen van hoofdstuk 5, 6 en 7 van het Grote Niet Meer Zo Geheime De Nerée Boek, de documentatie daarvoor heb ik namelijk heden niet constant bij de hand.
Meer als een Beau Brummel in zijn hoogtijdagen zijn en voelen we ons heden meer als een Monsieur de Bougrelon. U begrijpt de metafoor natuurlijk. Dus kortom, u voelt hem al aankomen: we zoeken een woning (kamer, studio, anything). Per als even kan nu (/per 1 juni), om te schrijven en te denken en te slapen. Het maakt niet echt uit waar en hoe, als het maar meer is dan een hok en enigszins betaalbaar. Het kan ook tijdelijk zijn, bijvoorbeeld twee of drie maanden, zodat we rustig verder kunnen zoeken. Lokatie doen we ook niet moeilijk over. De decadente villa staat nu aan de rand van Amsterdam Noord, rustig maar ook in de buurt van dat decadente Mokum waar we toch regelmatig moeten zijn. Maar een rustig gelegen iets in Haarlem, Zaandam, Purmerend, Diemen, Weesp of weten wij veel, ook prima. Midden in de drukke stad Amsterdam mag ook, hoor, maar die stad is toch propvol heb ik de indruk. Noord, of ergens in de polder daar, zou natuurlijk geweldig zijn maar als we maar kunnen schrijven en rusten! Alles gewoon tegen redelijke vergoeding en netjes geregeld en naar afspraken, want, zoals we dus uiteenzetten, we zijn van de stille eenzelvige, en niet van de drinkende en rokende en snuivende en wilde decadente soort, soort. Uw oude getrouwe studeerkamerdecadent wordt ook al een dagje ouder en in ieder geval veel te oud om van bank naar bank te surfen. Spread the word, dank u enorm wel!
Te bereiken via directe berichtjes op de ‘sociale media’, 0642308874 & sjbink [at] hotmail