In onze voortdurende speurtocht naar Gorter-epigonen deze maal een fictief geval. In de Amsterdamse bohème-roman Kamertjeszonde (1898) van Herman Heijermans heeft een van de protagonisten, de actrice Georgine Casper, modern-literaire aspiraties. Geestig genoeg worden haar verzen in hun geheel weergegeven; vast ook een poging van Heijermans om de moderne, Gorter-achtige poëzie te bespotten. Wij laten nu dan ook een zo’n fraai vers van Georgine Casper in zijn geheel volgen:
geprezen
onderwezen
vreugd verheugt jeugd
vlood dood nood lood rood
tooverkracht aangebracht gedacht zacht lacht verwacht
verdragen wagen vragen jagen
spiën gezien lien
verklaard openbaard verjaard
kind wind begint
scheef dreef
verwinnen beginnen verzinnen
gezicht bericht
verwant verstand
fier getier
wreek smeek
bericht gewicht vergezicht
wagen dragen
benomen betoonen
streven leven geven beven zweven
gezworen hooren booren gloren
verstiet niet winden binden
krachten smachten verzachten klachten betrachten
slagen behagen vragen vlagen knagen
spijs wijs grijs
graf af straf
kleed gereed streed leed misdeed
wijken gelijken rijken bezwijken
gronde stonde sponde ronde monde
profiteeren leeren kleeren
ontspringt dwingt zingt klinkt winkt rinkt blinkt
toon gewoon hoon loon koon
speelen velen heelen
vlijd tijd nijd snijdt spreidt krijt
huid bruid luid kluit fluit ruit
binnenschreidt wijd.
(p. 310 in de vijfde druk)