‘De droomers’ van Maurits Wagenvoort zou een minor classic uit de literatuur van het fin de siècle moeten zijn. Niet zozeer om de literaire kwaliteiten, maar omdat het zeer typisch voor zijn tijd is en zeer vermakelijk, haast filmisch, leesvoer. Helaas wonen we in Nederland, en is het boek dus nooit herdrukt en zeer zeldzaam. […]
Kijk, dit is een leuke! Alexander Cohen blijkt Maurits Wagenvoorts roman over anarchisme, decadentie en mystiek in fin de siècle-Parijs De Droomers (1900) te hebben besproken voor de Mercure de France (1901-I, p.265-267: ‘Lettres Néerlandaises’). Wat vond deze kenner nu van deze – zeker voor de Hollandsche Letteren zeer bijzondere – roman: (…) La partie … Lees verder “Wagenvoorts De Droomers/Les Rêveurs”
Ook wij van rond1900.nl hielden min of meer een zomerstop, en konden aldus tot ons genoegen in de achtertuin van onze decadente villa in Amsterdam-Noord eens rustig wat (her)lezen. Geen obscure decadenten en malle oude tijdschriften, maar gewoon lievelingsschrijvers als Henry James, d’Annunzio, Couperus, Flaubert, Nabokov, Scott Fitzgerald, Proust en Jules Renard. Ja, u leest het goed: … Lees verder “De Couperus die Couperus niet schreef: Felicia Beveridge van Maurits Wagenvoort”
Schrijver en journalist Maurits Wagenvoort (1859-1944) leidde een interessant leven, waarin hij veel bekende Nederlandse en buitenlandse schrijvers ontmoette. Uit een dagboekfragment blijkt dat Wagenvoort op enig moment ook Émile Zola heeft opgezocht. […]
Gister schoot me te binnen, was het min of meer vergeten, dat ik in 2015 tussen de bedrijven door begonnen was aan het vertalen van J.K. Huysmans’ bekeringsroman En Route (1895). De periode in mijn leven dat ik voor mijn lol dit soort literatuur las is ook al weer een jaar of vijfentwintig geleden. Geen … Lees verder “J.K. Huysmans ‘Op Weg’ (En Route 1895) Hoofdstuk I.”
Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis … Lees verder “Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven”
Nog meer over Louis Couperus en zijn makker Maurits Wagenvoort. Mevrouw Von Müffling, kent u die? Mij zei de naam niet veel, maar voor Wagenvoort en Couperus was dat anders. Zij was een dame uit hun Romeinse periode rond 1895 en wat Couperus betreft de jaren van Pier Pander, Thomas Cool, Williswinde, Wereldvrede en Hooge troeven. … Lees verder “Over Louis Couperus en zijn Romeinse vriendin Von Müffling”
Sâr Peladan, Lorrain, Céard, De Maupassant, Gide, Valéry, Pierre Louÿs, Lucien Descaves, Hennique, Daudet, Marcel Schwob, Villiers de l’Isle-Adam, Huysmans, De Goncourt, Barrès, Stanislas de Guaita, Jean de la Ville de Mirmont, Rachilde, Coppée, Mirbaud, Rémy de Gourmont. En nog enkelen. Met die uitgelezen schare liet hij zijn studenten in het fin de siècle onderduiken. … Lees verder “Neo-décadence in De blauwe nacht van Jan Siebelink”
Het zojuist verschenen The five of us in Rome van Tine Cool, over het verblijf van een kunstenaarsfamilie in de Villa Strohl-Fern van 1892 tot 1896, is wellicht extra interessant voor lezers en onderzoekers van Louis Couperus. Het boek bevat namelijk historische gegevens over de schilder Thomas Cool (1851-1904), die mogelijk model heeft gestaan voor het romanpersonage Duco van der Staal uit Langs lijnen van geleidelijkheid. […]
Begin 1891 verscheen de roman Là-bas van J.K. Huysmans. Deze schandaalwekkende roman over het middeleeuwse en moderne satanisme heeft opvallend genoeg nogal wat sporen nagelaten in de Nederlandse literatuur van de jaren 1890. Een reconstructie. […]
