Vanaf vandaag tot en met september van dit jaar is in het Van Gogh Museum de nieuwe expositie Schoonheid in Veelvoud te zien, waarin circa honderd belangrijke prenten uit eigen collectie worden getoond van onder meer Bonnard, Gauguin en Toulouse-Lautrec. Deze presentatie markeert de verschijning van de eerste volwaardige publicatie over de prentencollectie van het museum: Prentkunst in Parijs. De rage van het fin de siècle.
Vanaf vandaag tot en met september van dit jaar is in het Van Gogh Museum de nieuwe expositie Schoonheid in Veelvoud te zien, waarin circa honderd belangrijke prenten uit eigen collectie worden getoond van onder meer Bonnard, Gauguin en Toulouse-Lautrec. Deze presentatie markeert de verschijning van de eerste volwaardige publicatie over de prentencollectie van het museum: Prentkunst in Parijs. De rage van het fin de siècle.
Piet Mondriaan is bij het grote publiek voornamelijk bekend om zijn minutieus en in overwegend primaire kleuren geschilderde, rechthoekige vlakken. Maar voordat hij tot deze rigide kunstvorm kwam, legde hij een lange weg af, van impressionisme naar symbolisme, en van expressionisme naar uiteindelijk volkomen abstractie. Het állervroegste werk van Mondriaan, een serie prenten waarop gruwelijke martelpraktijken staan afgebeeld, valt daar echter volkomen buiten, zowel in technische als inhoudelijke zin. […]
Piet Mondriaan is bij het grote publiek voornamelijk bekend om zijn minutieus en in overwegend primaire kleuren geschilderde, rechthoekige vlakken. Maar voordat hij tot deze rigide kunstvorm kwam, legde hij een lange weg af, van impressionisme naar symbolisme, en van expressionisme naar uiteindelijk volkomen abstractie. Het állervroegste werk van Mondriaan, een serie prenten waarop gruwelijke martelpraktijken staan afgebeeld, valt daar echter volkomen buiten, zowel in technische als inhoudelijke zin. […]
Bij de Historische Uitgeverij verscheen een fraai nieuw boekje van de onvolprezen Dick van Halsema: De kamer van Leopold, dat kan worden beschouwd als een prelude op de biografie die in 2015 zal verschijnen. Kort geleden heeft Van Halsema toegang gekregen tot een wegterend en bijna verloren gegaan deel van de nalatenschap van J.H. Leopold. In de disparate bescheiden bevond zich een foto van de werkkamer van Leopold, een sensationele, totaal onverwachte blik in het teruggetrokken leven van de dichter. De foto toont een verrassend beeld van draaglijke lichtheid, een bries zonlicht valt zijdelings op zijn schrijftafel, bladmuziek op de piano slaat zichzelf om in eindeloos herbeginnen, de kijker neemt voor even plaats in de lege stoel om met de blik van de dichter over zijn bureau te kijken. Als Leopold de foto niet zelf in scène heeft gezet, dan is hij zeldzaam goed getroffen. Ongelezen al een aanrader, doch nader verslag na lezing volgt spoedig.
Bij de Historische Uitgeverij verscheen een fraai nieuw boekje van de onvolprezen Dick van Halsema: De kamer van Leopold, dat kan worden beschouwd als een prelude op de biografie die in 2015 zal verschijnen. Kort geleden heeft Van Halsema toegang gekregen tot een wegterend en bijna verloren gegaan deel van de nalatenschap van J.H. Leopold. In de disparate bescheiden bevond zich een foto van de werkkamer van Leopold, een sensationele, totaal onverwachte blik in het teruggetrokken leven van de dichter. De foto toont een verrassend beeld van draaglijke lichtheid, een bries zonlicht valt zijdelings op zijn schrijftafel, bladmuziek op de piano slaat zichzelf om in eindeloos herbeginnen, de kijker neemt voor even plaats in de lege stoel om met de blik van de dichter over zijn bureau te kijken. Als Leopold de foto niet zelf in scène heeft gezet, dan is hij zeldzaam goed getroffen. Ongelezen al een aanrader, doch nader verslag na lezing volgt spoedig.
De bijdrage van vorige week over de Couperusprijsvraag in het weekblad De Amsterdammer leverde diverse reacties op, maar ook vragen: wie waren dan de kunstenaars die de laatste twee naamloze tekeningen inzonden? Eén ervan kan door een mooi toeval alvast geïdentificeerd worden. […]
De bijdrage van vorige week over de Couperusprijsvraag in het weekblad De Amsterdammer leverde diverse reacties op, maar ook vragen: wie waren dan de kunstenaars die de laatste twee naamloze tekeningen inzonden? Eén ervan kan door een mooi toeval alvast geïdentificeerd worden. […]
Op 11 mei 1918 schrijft het weekblad De Amsterdammer een prijsvraag uit, waarbij kunstenaars worden opgeroepen een tekening in te sturen met als onderwerp de tweeling uit De komedianten, de toen recent verschenen historische roman van Louis Couperus. De interessantste inzending werd niet bekroond. Wel werd het kunstwerk, maar zonder vermelding van de maker, afgedrukt naast de prijswinnende tekeningen. Wie is deze navolger van Aubrey Beardsley? […]
Op 11 mei 1918 schrijft het weekblad De Amsterdammer een prijsvraag uit, waarbij kunstenaars worden opgeroepen een tekening in te sturen met als onderwerp de tweeling uit De komedianten, de toen recent verschenen historische roman van Louis Couperus. De interessantste inzending werd niet bekroond. Wel werd het kunstwerk, maar zonder vermelding van de maker, afgedrukt naast de prijswinnende tekeningen. Wie is deze navolger van Aubrey Beardsley? […]
Dankzij de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in 1874 werd het Gooi een creatieve broedplaats voor schrijvers, schilders, wereldverbeteraars en dichters. Het werd ook een populaire streek voor veel Tachtigers. Ronny Boogaart en Eric de Rooij stelde een fraaie wandelgids samen die de lezer langs bijvoorbeeld het monumentale huis dat Van Deyssel cadeau kreeg van zijn vrienden, maar waar hij diep ongelukkig was. Onderweg ontmoeten we volop andere schrijvers en dichters. Louis Couperus, Willem Kloos, Herman Gorter en Carry van Bruggen, maar ook tijdgenoten met een vergeten oeuvre. […]
Dankzij de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in 1874 werd het Gooi een creatieve broedplaats voor schrijvers, schilders, wereldverbeteraars en dichters. Het werd ook een populaire streek voor veel Tachtigers. Ronny Boogaart en Eric de Rooij stelde een fraaie wandelgids samen die de lezer langs bijvoorbeeld het monumentale huis dat Van Deyssel cadeau kreeg van zijn vrienden, maar waar hij diep ongelukkig was. Onderweg ontmoeten we volop andere schrijvers en dichters. Louis Couperus, Willem Kloos, Herman Gorter en Carry van Bruggen, maar ook tijdgenoten met een vergeten oeuvre. […]
Slanke Messias, die met blonde kuif en / Bleeke gelaat en moede extatische oogen, / Liep op een markt en kathedralen-bogen / Peinzend bemaalde in rose-en-blauwe-duiven- / Kleurge vizioenen, of als kleur van druiven: […]
Slanke Messias, die met blonde kuif en / Bleeke gelaat en moede extatische oogen, / Liep op een markt en kathedralen-bogen / Peinzend bemaalde in rose-en-blauwe-duiven- / Kleurge vizioenen, of als kleur van druiven: […]
Recent verscheen een nieuw deel in de fraaie literaire wandelingen-reeks van uitgeverij Lubberhuizen: Het beste mijner paradijzen door Ronny Boogaart en Eric de Rooij. Deze maal wandelen we door ’t Gooi. Dankzij de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in 1874 werd het Gooi een creatieve broedplaats voor schrijvers, schilders, wereldverbeteraars en dichters. Het werd ook een populaire streek voor veel Tachtigers. In dit boek volgen we vooral twee van hen, Frederik van Eeden en Lodewijk van Deyssel. […]
Recent verscheen een nieuw deel in de fraaie literaire wandelingen-reeks van uitgeverij Lubberhuizen: Het beste mijner paradijzen door Ronny Boogaart en Eric de Rooij. Deze maal wandelen we door ’t Gooi. Dankzij de aanleg van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in 1874 werd het Gooi een creatieve broedplaats voor schrijvers, schilders, wereldverbeteraars en dichters. Het werd ook een populaire streek voor veel Tachtigers. In dit boek volgen we vooral twee van hen, Frederik van Eeden en Lodewijk van Deyssel. […]
Eind jaren zeventig werkten Geerten Meijsing en Kees Snel aan de vertaling van Là-bas van Huysmans. De vertaling zelf zou pas in 1990 verschijnen, maar al in 1979 traden Meijsing en Snel op in een documentaire over Huysmans van regisseur Jonne Severijn. Gaat dat zien! Hoe u dit te zien kunt krijgen kunt u hier lezen op het fraai aan Geerten Meijsing gewijde Armas y Letras.
Eind jaren zeventig werkten Geerten Meijsing en Kees Snel aan de vertaling van Là-bas van Huysmans. De vertaling zelf zou pas in 1990 verschijnen, maar al in 1979 traden Meijsing en Snel op in een documentaire over Huysmans van regisseur Jonne Severijn. Gaat dat zien! Hoe u dit te zien kunt krijgen kunt u hier lezen op het fraai aan Geerten Meijsing gewijde Armas y Letras.
‘Gijsbert en Ada’ is een onverhuld autobiografisch verslag van het leven van P.H. van Moerkerken vanaf 1896 tot circa 1904, het relaas van zijn ontwikkeling van gemankeerd kunstenaar tot mediëvist. In zijn in 1911 en onder pseudoniem van Peter Dumaar verschenen roman, een droefschoon meesterwerkje, waart de geest rond van de Franse koning der décadence, Joris-Karl Huysmans. [….]
‘Gijsbert en Ada’ is een onverhuld autobiografisch verslag van het leven van P.H. van Moerkerken vanaf 1896 tot circa 1904, het relaas van zijn ontwikkeling van gemankeerd kunstenaar tot mediëvist. In zijn in 1911 en onder pseudoniem van Peter Dumaar verschenen roman, een droefschoon meesterwerkje, waart de geest rond van de Franse koning der décadence, Joris-Karl Huysmans. [….]
