Over de opgedoken ‘griezelige en perverse tekenkunst’ van Bettina Jacometti.

Sinds ik heb besloten alleen nog maar bloedserieuze wetenschappelijk gefundeerde kunsthistorische artikelen te pennen voel ik mij een stuk beter, lichter en slagvaardiger, monterder en puurder, vederlichter en springveriger. Nu ben ik nog steeds niets des werelds sterkste man maar er is duidelijk verbetering. Helemaal mooi en fijn was het natuurlijk geweest als er een … Lees verder “Over de opgedoken ‘griezelige en perverse tekenkunst’ van Bettina Jacometti.”

Het vervolg van de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti

Normaliter schrijf ik geen vervolgstuk over gezochte kunst of kunstenaars als ik niet kan melden dat ik het werk of de persoon in kwestie heb gevonden maar ik moet deze keer even een uitzondering maken. Vergeeft u mij want het heeft allemaal een beetje haast. Binnen een of twee jaar moet dat hele De Nerée … Lees verder “Het vervolg van de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti”

Van en over de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti

Hoewel we de meeste onderzoeksreeksen hier een stille onaangekondigde dood laten sterven zijn sommige daarentegen nimmer af en worden al even stilletjes voortgezet. Persoonlijk vond, vind, ik de leukste kunsthistorische reeks hier het onderzoek naar naar Aubrey Beardsley in Nederland waarvan u de resultaten op deze fenomenaal mooie website heeft kunnen lezen en op ouderwets … Lees verder “Van en over de griezelige en perverse maar onvindbare tekenkunst van Bettina Jacometti”

Drive-In Saturday

 Drive in Saturday voor Marco Net na het voorjaar was je weer terug. Je haar gegroeid. Je tengere postuur iets langer dan ik me herinnerde. Je stond te ruiken aan de bloemen. Ik keek met een gevoel of het verboden was jou daar te zien — en wat ik zag mij niet ontroeren mocht. Nico … Lees verder Drive-In Saturday

Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven

Zoals mijn vele trouwe lezertjes nu wel weten ben ik, ook in het echt, een enorm verwaande arrogante zak hooi, die uit puur snobistisch cultuurfascisme alleen maar Proust en Huysmans leest, zijn dure geïsoleerd gelegen villa volhangt met Toorops en De Nerée’s en op zondag, gedreven door idiote praalzucht, twee keer naar de katholieke hoogmis … Lees verder “Van en over Cornelia van der Hart en de vlucht naar het sprookjesleven”

Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen

De meest avant-gardistische kunstenaar van de Nederlandse kunst van  de jaren 1890 is waarschijnlijk Johan Thorn Prikker. Avant-gardistisch gebruik ik hier gewoon in de niet al te ingewikkelde zin van het woord: eigenzinnig, niet erg toegankelijk voor ‘het grote publiek’, in zijn eigen land al snel vergeten en dat soort zaken. Zijn werk was in … Lees verder “Van en over Johan Thorn Prikker en J.H. Speenhoffs vroege tekeningen”

‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)

Boeken zijn leuk en zeldzame en vreemde antiquarische boeken al helemaal. Misschien een beetje een open deur, maar ik benadruk het nog maar even voor mijn vele fans die misschien door het geweeklaag hier over de ondergang van de Nederlandse cultuur de bomen en het bos niet meer zien. Uw favoriete studeerkamerdecadent was immers geruime … Lees verder “‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)”

Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902

Nu dat Elisabeth Leijnse het fin de siècle weer helemaal AKOfähig heeft gemaakt met haar succesvolle dubbelbiografie Cécile en Elsa. Strijdbare freules en Hilda van Suylenburg de favoriete roman is geworden van zowel Arjan Peters als Bas Heijne gaat zij helemaal los en stort zich op Maeterlinck, in een meer dan prijzenswaardige poging deze moeilijke … Lees verder “Over Maeterlinck en over de vergeten Droomprinsesjes uit 1902″

Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller

Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere … Lees verder Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller”

Over literaire abortus en Mooie vrouwen, gans naakt en gesluierd op een sofa.

In De Volkskrant van dit weekend schrijft ene Rutger Lemm over de lasten van schrijverschap en vaderschap. Enorm prangende en belangrijke kwestie en het is maar goed dat de courant hier zoveel aandacht aan besteed terwijl de wereld ten onder gaat. Nu ben ik noch schrijver noch vader en weet er niks van, weet enkel … Lees verder “Over literaire abortus en Mooie vrouwen, gans naakt en gesluierd op een sofa.”