De schoenen van Couperus

De kunstenaar Eduard Veterman zou volgens zijn biograaf geflaneerd hebben in de schoenen van Louis Couperus en met de wandelstok van Oscar Wilde. Waar haalt hij die wijsheid vandaan? […]

Naar aanleiding van een triviale opmerking bij een eerder stukje citeer ik hieronder een curieuze passage uit de biografie (Het gemaskerde leven van Eduard Veterman van J.W. Regenhardt, 1990) van de hier al eerder genoemde kunstenaar Eduard Veterman:

Veterman zag er altijd opgesmukt uit in zijn splinternieuwe pakken die opgefleurd werden door geraffineerde accesoires en hem het image van een wat verwijfde dandy gaven. Zelfs in Den Haag viel hij op qua kleding. Hij vertoonde zich met de schoenen van Couperus en de wandelstok van Oscar Wilde en boze tongen beweerden dat hij de pakken van Willem van Konijnenburg inliep, een gerucht dat de schijn van waarheid kreeg omdat men Van Konijnenburg, destijds de keizer der Haagse schilders, nooit in een nieuw en Veterman nooit in een gedragen kostuum aantrof. (p. 79)

Welnu, hoe weet de biograaf dit? Of bedoelt hij dat Veterman dezelfde schoenen als Couperus droeg en een wandelstok à la Oscar Wilde? Couperus’ roze smoking is overgeleverd, maar zijn schoenen? Wilde had een wandelstok ja, maar hoe zou Veterman daar dan aan gekomen zijn? Via Boutens en Robert Ross?

Lees ook:  Verschenen Rondom Couperus 1: Fokel (1898)

Heel erg belangrijk is dit natuurlijk in het geheel niet. Maar wel curieus en geestig. Wie op deze koude februaridag er zijn triviaal-historische speurzin op wil loslaten  is natuurlijk van harte welkom. Volgende keer: de zakdoeken van Lodewijk van Deyssel.

4 gedachten aan “De schoenen van Couperus”

  1. Mij staat bij dat een hoge zijen van Van Deyssel in het bezit was van Pieter Bon, die ooit enige faam genoot als zanger van MAM en zich op heden nog wel profileert in poeticis.

  2. Prick zal ook wel eea gehad hebben. Nu we toch bezig zijn: Endt had natuurlijk de trui van Gorter, Fokas Holthuis heeft diverse prullenbakken en pakken [Emants, Couperus] en ikzelve heb jaren gewerkt met het vouwbeen van Jan van Krimpen. Allemaal onmisbare schakels in het literaire ecosysteem. Mam en genoemde Pieter ken ik helaas niet.

Laat een antwoord achter aan A.H. Simons Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *