Betoverde Prins
De Liefde voor (de) drie Sinaasappelen is een opera in vier bedrijven met een proloog van Sergej Prokofjev (1891-1953), die hij in 1919 heeft gecomponeerd op een eigen tekst, naar het toen reeds meer dan 150 jaar bestaande Italiaanse toneelstuk Analisi riflessiva della fiaba L’amore delle tre melarance (1761) van Carlo Gozzi (1720-1806).
De eerste uitvoering van dit aparte stuk muziektheater werd gerealiseerd in een Franse versie, L’amour des trois oranges, op 30 december 1921 te Chicago. Vier jaar later, op 14 maart 1925, was daarvan voor het eerst een Duitse editie te zien: te Keulen, in het operahuis aldaar.
In de Proloog kibbelen de tragische en de komische, de lyrische en de leeghoofdige figuren over de keuze van het stuk en komen uiteindelijk overeen dat dit het worden zal.
De zoon van koning Treff is doodziek en heeft uitsluitend kans op genezing als hij aan het lachen wordt gemaakt. Alle pogingen die ene Truffaldino — om de naam alleen al zou zo’n prins toch hebben moeten kunnen gieren — onderneemt, mislukken, maar als geheel onverwachts de heks Fata Morgana in de kasteeltuin ten val komt, kan de prins lachen. Om hem daarvoor te straffen behekst ze hem, en wel zodanig dat hij verliefd wordt op drie sinaasappelen. De prins vindt daarop die drie vruchten, maar in elk daarvan zit een prinses verstopt. Twee daarvan komen van dorst in de woestijn om, maar de prins besluit om de derde, genaamd Ninette, tot vrouw te nemen.
Uitvoerenden
De versie van Prokofjevs opera uit 2006 — die op donderdagochtend tussen 10:00 uur en 12:00 uur door Mezzo-televisie zal worden uitgezonden —, werd gerealiseerd door het koor en orkest van de Opéra national de Paris onder leiding van Sylvain Cambreling, met medewerking van tal van solisten. Voor de enscenering was Gilbert Deflo verantwoordelijk. De film die we te zien krijgen, is van Thomas Grimm.
De exact op het middaguur direct op de verfilming van de opera aansluitende documentaire is van Reiner Moritz en gaat over de totstandkoming van deze opera in 2006. Deze film duurt een half uur en biedt een interessante blik achter de coulissen.
Zowel de verfilming van die uitvoering, alsook van de aansluitende documentaire staan opnieuw gepland voor presentatie door dezelfde muziekzender, op vrijdag 16 januari, ook dan weer vanaf 10:00 uur in de ochtend.
____________
Afbeeldingen
1. Carlo Gozzi, de Italiaanse auteur van het oorspronkelijke verhaal waarop Prokofjev het libretto voor zijn opera heeft gebaseerd.
2. Scène uit de versie van 2006 van de Opéra national de Paris, zoals die in de verfilming op Mezzo te zien zal zijn.