Op de aanstaande TEFAF biedt de Brusselse kunsthandel Eric Gillis, gespecialiseerd in het symbolisme, twee heel mooie werken van Mossa aan. Bij mijn weten worden hoogwaardige werken van deze héél bijzondere decadent-symbolist zelden aangeboden.
Het eerste werk is een landschap met de titel De fontein, ontstaan tussen 1905 en 1910 en is een aquarel op geschept papier. Een klein, circa 12 bij 15 centimeter, maar heel fijn werkje, het blauw, paars en groen streelt het oog. Het is thematisch een verrassende uitzondering in Mossa’s oeuvre dat doorgaans veel figuratiever is en voornamelijk bestaat uit decadenterige, mythologische vrouwenfiguren. Mogelijk is het gebruikt voor een theaterontwerp, misschien wel in Nice, waar hij woonde en werkte (en vermoedelijk in de kring en rond Couperus en Jean Lorrain verkeerde.) Het is laatstelijk geëxposeerd op de tentoonstelling Schilders van de ziel in 2010-’11 en een gedrukte afbeelding vindt u in de bijbehorende catalogus alsmede in Forneris Gustav-Adolf Mossa. L’oeuvre Symboliste, 1903-1918. Paris, 1992.
Het andere werk is mijns inziens nog spannender en gaat de decadent-katholieke kant op die
je zo zelden treft in de kunstgeschiedenis dat het alleen daarom al bijzonder is. Maar ik vind het werkelijk een heel fraai werk door zijn kleurgebruik, het rood en geel, de verfijnde lijnzetting, de mooie details en het lichtelijk van onderaf perspectief. Het heet Stabat Mater Dolorosa en is eveneens een aquarel maar van iets later datum: 1917. Mossa was werkelijk de laatste der decadenten denk ik. Zelfs nog wat later in de tijd dan een Nederlands decadent symbolist als Carel de Nerée, aan wins werk dat van Mossa overigens wel doet denken. Het is gesigneerd door de kunstenaar en rechtsonder staat de inscriptie Stabat Mater Dolorosa Juxta Crucem La Crymosa Dum pendebat Filiu. Het is met zijn 43 bij 26 centimeter een wat groter blad. Meer dan de grote Italiaanse meesters lijkt Mossa hier zich hebben later inspireren door de grote Vlamingen ers. Denkt u in het bijzonder aan Van der Weydens Mater Dolorosa (Groeningemuseum). Echt prachtig. Van de prijs heb ik geen idee, voor mij sowieso niet te betalen, maar kijken kan altijd.
