Over de opgedoken ‘griezelige en perverse tekenkunst’ van Bettina Jacometti.

Sinds ik heb besloten alleen nog maar bloedserieuze wetenschappelijk gefundeerde kunsthistorische artikelen te pennen voel ik mij een stuk beter, lichter en slagvaardiger, monterder en puurder, vederlichter en springveriger. Nu ben ik nog steeds niets des werelds sterkste man maar er is duidelijk verbetering. Helemaal mooi en fijn was het natuurlijk geweest als er een … Lees verder “Over de opgedoken ‘griezelige en perverse tekenkunst’ van Bettina Jacometti.”

‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)

Boeken zijn leuk en zeldzame en vreemde antiquarische boeken al helemaal. Misschien een beetje een open deur, maar ik benadruk het nog maar even voor mijn vele fans die misschien door het geweeklaag hier over de ondergang van de Nederlandse cultuur de bomen en het bos niet meer zien. Uw favoriete studeerkamerdecadent was immers geruime … Lees verder “‘Eenmaal! Andermaal…’: Van Boovens Tropenwee (1904)”

Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller

Iedereen die mij ook maar een beetje kent weet dat ik naast steeds vreemder wordende weinig gelezen stukjes schrijven over de meest ingewikkelde details uit de kunst en literatuur van het zogenaamde ‘fin de siècle’ (tussen aanhalingstekens, want mijn indruk is dat niemand in Nederland meer weet wat dat is) nog slechts een paar andere … Lees verder Dance, dance, dance naar het licht met Joyce Roodnat en Loïe Fuller”

Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.

Ik zei [=schreef] het al eerder maar alles is niks, ijdelheid en najagen van wind en dat is de reden voor mijn nu al legendarische studeerkamerdecadentie. Oblomov, who the fuck is Oblomov? Ik lig de hele dag in bed, katerig van de absint, een beetje Users-singletjes te draaien en, dit vloeit voort uit het voorgaande, … Lees verder “Langs lijnen van verbijstering, femmes fatales en morphinomane cocottes in het Haags Gemeentemuseum.”

Van en over seks en naakte vrouwen en bachantische wellust op Prins Odrons orgie.

Het even ongeloofwaardige als blijvende succes van uw favoriete   cultureel-historische internetwebsite is enkel te verklaren door de schrijnende belofte die deze in zich draagt. Het enige wat uw favoriete studeerkamerdecadent decadent maakt is dat deze tegen beter weten in doorgaat terwijl alles om hem heen, de, toch al weinig voorstellende, Nederlandse beschaving bijvoorbeeld, volstrekt is … Lees verder “Van en over seks en naakte vrouwen en bachantische wellust op Prins Odrons orgie.”

Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.

Toen ik gister twee pakken fairtrade koffie bij de LIDL had afgerekend en net op mijn skateboardje wou stappen om naar de eenzame decadente villa terug te rollen liep ik tot mijn vreugde Katrien D. tegen het lijf. Zij is niet alleen heel beroemd en knap maar ook nog enorm intelligent. Een beetje zoals ik, … Lees verder “Van en over Katrien en een onbekend portret van Edzard Falck uit 1910.”

‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.

Boeken leg ik nooit op de schenktafel, ook geen boek dat per ongeluk in de top 10 is terechtgekomen, om daarmee van een actuele en contemporaine houding te getuigen: kijk mij toch eens! Tommy Wieringa! Zeker geen echte boeken, want voor men het weet valt er een scheut absint over. En hoe zou dit antiquarisch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 3.”

Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.

In de reeks ‘Gedichten voor…’ schrijf ik geen rijmpjes voor u, dat kan ik niet en houd ook helemaal niet van poëzie, maar worden gedichten gewijd aan als het even kan de modernste kunstenaars van rond 1900 gedocumenteerd. Enkel en alleen om u en de kunstgeschiedenis te dienen. Het mooiste zijn natuurlijk de gedichten gewijd … Lees verder “Een gedicht voor Nieuwe Kunst-vormgever Chris Wegerif.”

‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.

 Is bibliofilie te genezen? Een boek is niet eetbaar, men kan er niet mee rijden, telefoneren, of er zich in erotisch opzicht lichamelijk mee verenigen. Alle dingen die met een boek onmogelijk zijn, teveel om op te noemen. Maar wat dan? Als een boek zo mooi is, het bezit (en geld) waard, blijft het toch … Lees verder “‘Je weet het nooit’: Enkele notities bij het verzamelen van Couperus, deel 2.”

Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga

Daar zijn we weer, hello, hello, I’m back again. Ik heb besloten rond1900 toch weer aan te slingeren of beter gezegd, er zelf weer voor te schrijven, de site bestond immers gewoon nog. Niet omdat ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ of omdat ik niet zonder kon, maar gewoon omdat het toch wel … Lees verder Hello, hello, I’m back again: meer onbekende tekeningen van René Gockinga”