Een greep uit het Parijse leven van Kees van Dongen: over Jean Lefort (1900)

Nog meer Nederlands-Parijse connecties. Terwijl ik de laatste hand legde aan het Oscar Wilde-stuk kwam een boek in mijn bezit dat als een van de Heilige Gralen van gezochte fin-de-siècle-romans mag gelden. Het is meer dan tien jaar geleden dat ik bij Fokas Holthuis achter het net viste toen hij Jean Lefort. Een Greep uit het … Lees verder “Een greep uit het Parijse leven van Kees van Dongen: over Jean Lefort (1900)”

About a possible non-fictional encounter between Oscar Wilde and Carel de Nerée

Our motto, ‘All art is quite useless,’ derives from The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde makes a regular appearance here, just as the artist Carel de Nerée tot Babberich — the latter on account of his being a personal interest of yours truly. This time we present you with a — perhaps equally useless — article on the two of them, about a case of non-fictional reception, yes, about an encounter between the two artists that may have occurred in reality. […]

Our motto, ‘All art is quite useless,’ derives from The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde makes a regular appearance here, just as the artist Carel de Nerée tot Babberich — the latter on account of his being a personal interest of yours truly. This time we present you with a — perhaps equally useless — article on the two of them, about a case of non-fictional reception, yes, about an encounter between the two artists that may have occurred in reality. […]

Een Japie die wél trouwde — meer over De uitvreter van Nescio

Nog even over Japie, dames en heren. Onlangs signaleerden wij in het stukje over Kunstmenschen nogmaals de combinatie ‘bohémien’, ‘Jaepie’ en ‘koekebakker’. We citeren om uw geheugen op te frissen de recensent van Kunstmenschen en vervolgens onszelve: Thorn! wat een sympathiek orang ben je! en wat wordt je weinig begrepen en weinig gewaardeerd — nèt … Lees verder “Een Japie die wél trouwde — meer over De uitvreter van Nescio”

Een vergeten, lyrische Vincent van Gogh-kritiek uit 1908

Onlangs vroegen wij uw aandacht voor het Amsterdamse anarcho-christensocialistische-decadente Levensrecht – Maandschrift ter gedachtenverspreiding: een interessant en ‘vergeten’ cultureel periodiek, waarin veel aandacht aan de modernste kunsten werd besteed. Niet erg verbazingwekkend, maar wel aardig, is dat daarin ook de toen hypermoderne Vincent van Gogh voorbij komt. Het is namelijk in deze jaren, zo rond … Lees verder “Een vergeten, lyrische Vincent van Gogh-kritiek uit 1908”

Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker

Zoals de trouwe lezer weet hebben wij hier een bijzondere interesse in bij voorkeur ‘vergeten’ sleutelromans over Nederlandse beeldend kunstenaars van rond 1900. Zo kwam Antoon Derkinderen versleuteld voorbij in een roman van P.H. Van Moerkerken, en bij diezelfde schrijver troffen we een geval van fictieve receptie van Isaac Israëls aan. Eerder dit jaar stuitten wij bij Cornélie Noordwal op … Lees verder Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker”

Scandinavische zomer: Traette Maend (1891) van Arne Garborg

Uw trouwe literair-historische correspondent moet bekennen tot enkele jaren geleden nog nimmer van Arne Garborg te hebben gehoord. Maar dankzij de u ondertussen waarschijnlijk ook welbekende kunstenaar C. de Nerée kwam het werk van Garborg op mijn pad, daar De Nerée’s lectuur als vanzelf grotendeels bestond uit wat we nu de decadente canon kunnen noemen, … Lees verder “Scandinavische zomer: Traette Maend (1891) van Arne Garborg”

Een fictieve vermelding van Vincent van Gogh uit 1902

In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]

In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]

Beardsleys Under the Hill (1904) in Nederland

Nog meer opvallende (Engelse) kunst- en literatuurhistorische feiten uit het fin de siècle in De Kroniek: ‘De essentie van het Engelse Decadentisme is samengevat in de veertig bladzijden van Aubrey Beardsley’s “romantic novel” Under the Hill (deels gepubliceerd in The Savoy; in 1904 postuum in boekvorm, maar hier dient te worden opgemerkt dat de verkrijgbare versie sterk … Lees verder “Beardsleys Under the Hill (1904) in Nederland”

‘When the world was five centuries younger’ — Johan Huizinga en Baron Corvo

Sta me toe een klein detail toe te voegen aan het verder complete en interessante verhaal van Wessel Krul in het door u uiteraard ondertussen van kaft tot kaft gelezen Lopende Vuurtjes. In zijn artikel ‘Teleurstellingen en ontdekkingen. Johan Huizinga en Engeland, 1899-1914’ schrijft hij: [Huizinga heeft] herhaaldelijk aangegeven hoeveel de cultuur van het fin de siècle voor … Lees verder “‘When the world was five centuries younger’ — Johan Huizinga en Baron Corvo”

Een necrofiel gedicht uit 1898, gedrukt in Amsterdam

White stains (1898) is de zeer toepasselijke titel voor een van de vuigste en bizarste dichtbundels aller tijden. Niemand minder dan de beruchte uitgever Leonard Smithers liet deze bundel van cultschrijver Aleister Crowley (1875-1947) in honderd exemplaren drukken in Amsterdam. Via Zwitserland werden ze weer in Engeland verspreid. Een haast zeventiende-eeuwse drukpraktijk. […]

White stains (1898) is de zeer toepasselijke titel voor een van de vuigste en bizarste dichtbundels aller tijden. Niemand minder dan de beruchte uitgever Leonard Smithers liet deze bundel van cultschrijver Aleister Crowley (1875-1947) in honderd exemplaren drukken in Amsterdam. Via Zwitserland werden ze weer in Engeland verspreid. Een haast zeventiende-eeuwse drukpraktijk. […]