In mijn decadente villa in Amsterdam-Noord viel, ter lering ende vermaak, onlangs weer eens een fraaie catalogus op de mat. Dit ter gelegenheid van aanstaande Christie’s-veiling van Old masters & 19th century art, including Dutch Impressionism. Zoals u weet werken wij hier dag in dag uit onbezoldigd aan rond1900.nl en bedraagt ons kunstbudget gemiddeld zo’n 25 euro, maar dat … Lees verder “‘Eenmaal, andermaal…!’ – Wolter, Van Konijnenburg en anderen”
Tag: fin de siècle
Neo-décadence in De blauwe nacht van Jan Siebelink
Sâr Peladan, Lorrain, Céard, De Maupassant, Gide, Valéry, Pierre Louÿs, Lucien Descaves, Hennique, Daudet, Marcel Schwob, Villiers de l’Isle-Adam, Huysmans, De Goncourt, Barrès, Stanislas de Guaita, Jean de la Ville de Mirmont, Rachilde, Coppée, Mirbaud, Rémy de Gourmont. En nog enkelen. Met die uitgelezen schare liet hij zijn studenten in het fin de siècle onderduiken. … Lees verder “Neo-décadence in De blauwe nacht van Jan Siebelink”
Naar een Voorzichtige Nieuwe Jugendstil Revival in 2014
En wederom zouden wij met Prediker kunnen opnenen: er is niets nieuws onder de zon. Zou Couperus hebben gedacht dat hij 90 jaar na zijn dood meer aandacht zou krijgen van de Nederlandse geletterde bevolking dan ooit tevoren? Is er dan niks nieuws, is er niet iets voor in de plaats gekomen? Nee, natuurlijk niet, dat weet … Lees verder “Naar een Voorzichtige Nieuwe Jugendstil Revival in 2014”
Een greep uit het Parijse leven van Kees van Dongen: over Jean Lefort (1900)
Nog meer Nederlands-Parijse connecties. Terwijl ik de laatste hand legde aan het Oscar Wilde-stuk kwam een boek in mijn bezit dat als een van de Heilige Gralen van gezochte fin-de-siècle-romans mag gelden. Het is meer dan tien jaar geleden dat ik bij Fokas Holthuis achter het net viste toen hij Jean Lefort. Een Greep uit het … Lees verder “Een greep uit het Parijse leven van Kees van Dongen: over Jean Lefort (1900)”
About a possible non-fictional encounter between Oscar Wilde and Carel de Nerée
Our motto, ‘All art is quite useless,’ derives from The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde makes a regular appearance here, just as the artist Carel de Nerée tot Babberich — the latter on account of his being a personal interest of yours truly. This time we present you with a — perhaps equally useless — article on the two of them, about a case of non-fictional reception, yes, about an encounter between the two artists that may have occurred in reality. […]
Our motto, ‘All art is quite useless,’ derives from The Picture of Dorian Gray. Oscar Wilde makes a regular appearance here, just as the artist Carel de Nerée tot Babberich — the latter on account of his being a personal interest of yours truly. This time we present you with a — perhaps equally useless — article on the two of them, about a case of non-fictional reception, yes, about an encounter between the two artists that may have occurred in reality. […]
Een Japie die wél trouwde — meer over De uitvreter van Nescio
Nog even over Japie, dames en heren. Onlangs signaleerden wij in het stukje over Kunstmenschen nogmaals de combinatie ‘bohémien’, ‘Jaepie’ en ‘koekebakker’. We citeren om uw geheugen op te frissen de recensent van Kunstmenschen en vervolgens onszelve: Thorn! wat een sympathiek orang ben je! en wat wordt je weinig begrepen en weinig gewaardeerd — nèt … Lees verder “Een Japie die wél trouwde — meer over De uitvreter van Nescio”
Een vergeten, lyrische Vincent van Gogh-kritiek uit 1908
Onlangs vroegen wij uw aandacht voor het Amsterdamse anarcho-christensocialistische-decadente Levensrecht – Maandschrift ter gedachtenverspreiding: een interessant en ‘vergeten’ cultureel periodiek, waarin veel aandacht aan de modernste kunsten werd besteed. Niet erg verbazingwekkend, maar wel aardig, is dat daarin ook de toen hypermoderne Vincent van Gogh voorbij komt. Het is namelijk in deze jaren, zo rond … Lees verder “Een vergeten, lyrische Vincent van Gogh-kritiek uit 1908”
Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker
Zoals de trouwe lezer weet hebben wij hier een bijzondere interesse in bij voorkeur ‘vergeten’ sleutelromans over Nederlandse beeldend kunstenaars van rond 1900. Zo kwam Antoon Derkinderen versleuteld voorbij in een roman van P.H. Van Moerkerken, en bij diezelfde schrijver troffen we een geval van fictieve receptie van Isaac Israëls aan. Eerder dit jaar stuitten wij bij Cornélie Noordwal op … Lees verder “ Kunstmenschen (1902): een vergeten roman over Johan Thorn Prikker”
Scandinavische zomer: Traette Maend (1891) van Arne Garborg
Uw trouwe literair-historische correspondent moet bekennen tot enkele jaren geleden nog nimmer van Arne Garborg te hebben gehoord. Maar dankzij de u ondertussen waarschijnlijk ook welbekende kunstenaar C. de Nerée kwam het werk van Garborg op mijn pad, daar De Nerée’s lectuur als vanzelf grotendeels bestond uit wat we nu de decadente canon kunnen noemen, … Lees verder “Scandinavische zomer: Traette Maend (1891) van Arne Garborg”
Een fictieve vermelding van Vincent van Gogh uit 1902
In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]
In de lopende reeks fictieve receptie, waarin we reeds grote artiesten als Rops en Nescio mochten behandelen, ontbrak tot nog toe de volgens velen allergrootste: Vincent van Gogh. Ondergetekende, die toch wel eens een boekje of twee, misschien wel drie uit de Europese literatuur van rond 1900 heeft gelezen, is de naam echter nog nimmer tegengekomen. Tot voor kort. […]