Tag: Lapidoth

J.K. Huysmans’ Là-bas in Nederland

Begin 1891 verscheen de roman Là-bas van J.K. Huysmans. Deze schandaalwekkende roman over het middeleeuwse en moderne satanisme heeft opvallend genoeg nogal wat sporen nagelaten in de Nederlandse literatuur van de jaren 1890. Een reconstructie. […]

Begin 1891 verscheen de roman Là-bas van J.K. Huysmans. Deze schandaalwekkende roman over het middeleeuwse en moderne satanisme heeft opvallend genoeg nogal wat sporen nagelaten in de Nederlandse literatuur van de jaren 1890. Een reconstructie. […]

Wakker worden in de nieuwe eeuw: iets over de Nederlandse romanopening rond 1900

Er wordt opvallend veel ontwaakt in de beginzinnen van romans die in of net na 1900 verschenen. Wellicht een symbool voor de overgang naar de nieuwe eeuw: het fin de siècle overleefd, de wereld is niet ten onder gegaan, dus aan de slag maar weer! […]

Er wordt opvallend veel ontwaakt in de beginzinnen van romans die in of net na 1900 verschenen. Wellicht een symbool voor de overgang naar de nieuwe eeuw: het fin de siècle overleefd, de wereld is niet ten onder gegaan, dus aan de slag maar weer! […]

Fin de siècle varia

Enkele aardige activiteiten met betrekking tot het fin de siècle, alsmede een aantal kleine nieuwe aanwinsten. En ook nog een hernieuwde oproep. […]

Enkele aardige activiteiten met betrekking tot het fin de siècle, alsmede een aantal kleine nieuwe aanwinsten. En ook nog een hernieuwde oproep. […]

Jean Lorrain — Très Russe (1888) (en Frits Lapidoth)

Jean Lorrain wordt hier niet alleen vaak door mij genamedropt, soms lees ik ook wel eens een boek van hem. Deze week las ik met bijzonder veel genoegen zijn tweede roman Très Russe uit 1888, opgenomen in zijn recente Oeuvres Romanesques. Misschien is Lorrain een zogenaamd tweederangs schrijver en meer als karikatuur dan als een werkelijke literator te beschouwen, Très Russe was voor mij wel een verrassing. […]

Jean Lorrain wordt hier niet alleen vaak door mij genamedropt, soms lees ik ook wel eens een boek van hem. Deze week las ik met bijzonder veel genoegen zijn tweede roman Très Russe uit 1888, opgenomen in zijn recente Oeuvres Romanesques. Misschien is Lorrain een zogenaamd tweederangs schrijver en meer als karikatuur dan als een werkelijke literator te beschouwen, Très Russe was voor mij wel een verrassing. […]

Huysmans in Holland detailtje (2)

In Frits ‘daar hebben we hem weer’ Lapidoths novelle ‘Verboden suggesties’ (uit: Moderne Problemen, 1890) gaan de protagonist en zijn vriend Boreel na hun studie naar Parijs om daar de letteren, het spiritisme, het hypnotisme en ander hips te bestuderen. Deze Boreel heeft een duidelijk omlijnde literaire smaak: ‘Natuurlijk spraken we ook veel over zijn … Lees verder “Huysmans in Holland detailtje (2)”

Polderdecadentisme (11)

Frits Lapidoth acht ik door zijn roman Goëtia bekend bij alle polderdecadentisten. Maar toen ik het zojuist gedigitaliseerde Elsevier’s Geïllustreerd Maandschrift doorbladerde, stuitte ik op nog weer eens op zijn al eeuwen door mij gezochte novellenbundel Moderne Problemen (1890). Gezocht vanwege het verhaal ‘Het klare gif’, want daarin schijnt Lapidoth ‘zich geïnspireerd te hebben op … Lees verder “Polderdecadentisme (11)”

‘Hippie’

Frits Lapidoth als taalvernieuwer? In Vrij? (1897), zijn roman over de ‘vrije liefde’, wonen een jongeman en zijn geliefde ongetrouwd samen. Dat zint de huisbaas natuurlijk van geen kanten: […]

Frits Lapidoth als taalvernieuwer? In Vrij? (1897), zijn roman over de ‘vrije liefde’, wonen een jongeman en zijn geliefde ongetrouwd samen. Dat zint de huisbaas natuurlijk van geen kanten: […]